Niebezpieczna gra recenzja

Po spotkaniu z Autorką w książce "Licho nie śpi", postanowiłam prześledzić troszeczkę literacką ścieżkę Emilii Szelest. Wyszperałam na Legimi debiut Autorki i zabrałam się za czytanie "Niebezpiecznej gry".

Ona - policjantka, która po stracie przyjaciela popada w alkoholizm otrzymuje od komendanta specjalną misję, która ma w pewnym stopniu za zadanie pomóc dziewczynie ogarnąć się po stracie partnera policyjnego zabitego na służbie.
On - znany aktor potrzebujący 24 godzinnej ochrony ze względu na bycie świadkiem w zabójstwo kandydata na urząd premiera.
Dwoje zupełnie różnych osób, żyjących tak na prawdę w innych światach muszą od tego momentu żyć razem udając przed wszystkimi kochającą się parę.
I jak to w przypadku tego typu książek i opowieści bywa - znane jest nam powiedzenie, że kto się czubi, ten się lubi.

Sięgając po tę książkę spodziewałam się tego, jakiego języka mogę oczekiwać i przyznam, że się nie zawiodłam. Wręcz przeciwnie, utwierdziłam się w przekonaniu, że Autorka jest dobra w tym co robi i swoje książki (będące trochę thrillerem a trochę taką namiastką powieści erotycznej) są na prawdę godne polecenia. Bardzo ciekawa fabuła, wciągający wątek kryminalny, interesująca relacja dwojga, rozwijające się uczucie i zmiany zachodzące w ludzkich umysłach. Uważam, że książka trzyma w napięciu, jest napisana ze smakiem, historia nie raz zmienia się w taki sposób, że z zapartym tchem czekasz na to, co będzie dalej. Połykałam ją strona po stronie, rozdział za rozdziałem.

Z ogromną radością stwierdzam, że opowieści Pani Emilii Szelest są takimi historiami, które nie dość, że czyta się świetnie (w dodatku ekspresowo!), to sprawiają, że czujesz niedosyt i chcesz wiedzieć co będzie dalej, czytać więcej, dłużej i najlepiej od razu, tuż po skończonej i odłożonej, przeczytanej książce.

Jeśli mogę coś jeszcze dodać - na rynku literackim mamy teraz istny wysyp książek, które mają sprawić, że my kobiety będziemy fantazjować o relacjach damsko-męskich po przeczytaniu takowych historii. Z tym że moi Drodzy - rzadko można trafić na taką książkę, która oprócz seksu (który od "epoki Greya" musi być jak najbardziej wulgarny i perwersyjny jak tylko się da) ma do zaoferowania coś jeszcze. Tym bardziej cieszy mnie fakt, że Pani Emilia stawia na coś więcej niż tylko seks wylewający się z każdego akapitu. Tak trzymać!