Szeptacz recenzja

 " Jeśli jesteś sam i miewasz się źle, pan Szeptacz na pewno odwiedzi cię " 
 
 „ Szeptacz „, to najbardziej reklamowany thriller roku. Dawno żadna książka nie miała tak szeroko zakrojonej akcji promocyjnej. Było o niej tak głośno, że nie sposób było ją ominąć, uwagę przyciąga też bardzo dobrze zaprojektowana niezwykle mroczna okładka. Powieść wywołała skrajne emocje, a i opinie o niej są różnorodne. Przyznam szczerze, że bardzo sceptycznie podeszłam do tej powieści, szum medialny nie zawsze idzie w parze z faktyczną wartością książki. Czy „ Szeptacz „ mnie zachwycił jak na to liczyłam? Otóż tak do końca, to nie. Owszem czytało mi się bardzo dobrze, bo język autora jest bez zarzutu, klimat powieści w porządku, tylko, że trudno uznać mi go za wybitny. Mnóstwo na rynku jest kryminałów i thrillerów i ten nie wyróżnia się zbytnio na ich tle. Nie można jednakże zarzucić autorowi, że stworzył nudną i przewidywalną historię, bo jest przemyślana i wciąga, ale za bardzo nie straszy jak obiecuje okładka, a na to liczyłam. Owszem momentami czułam ciarki na plecach i towarzyszyło mi uczucie niepokoju, ale to były zaledwie momenty, to trochę za mało jak na tak osławiony thriller. 
 
 Oprócz wątku kryminalnego na uwagę zasługuje bardzo ciekawie przedstawiona relacja pomiędzy ojcem a synem. To swoista analiza psychologiczna łączących ich więzi, dzięki czemu miałam pełen obraz sytuacji i współczułam jednemu i drugiemu. Każdy z nich w końcu utracił kogoś ważnego. Sytuacja pomiędzy Tomem a jego synem silnie angażuje i skłania do refleksji. Po śmierci żony i matki, która była fundamentem ich rodziny nie potrafią dojść do porozumienia. Tom desperacko szuka zmian w życiu i nowego miejsca, w którym mógłby zacząć wszystko od początku, gdzie mógłby naprawić kiepskie kontakty z synem i się do niego zbliżyć. Ale czy zmiana otoczenia pomoże im uporać się z traumą? Czy z pozoru idealne miejsce na ziemi zapewni im spokój czy wręcz przeciwnie okaże się miejscowością pełna tajemnic z mroczną przeszłością? 
 
 W tej książce przeważają wątki obyczajowe, niemożność pogodzenia się ze śmiercią, alkoholizm, problemy wychowawcze. Raczej jest to powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym i nutką dreszczyku. Do pewnego momentu powieść wciąga i intryguje. Napisana jest świetnie i genialnie stopniowane napięcie nie pozwoliło odsapnąć mi nawet na moment, ale niestety zakończenie książki zepsuło mi cały odbiór książki. Wiem, że „ Szeptacz” jest debiutem Northona i zapewne chciał popisowo zakończyć swoją powieść, ale niestety nie wyszło. W przyszłości, gdy autor popracuje nad swoim warsztatem na pewno jego kolejne książki będą bardziej udane. 
 
 " Jeśli drzwi nie zamkniesz w porę , szeptać zacznie ktoś wieczorem "