Nie wierzcie jej recenzja

Ciężko jest dziś napisać książkę, która wyróżni się na tle innych i zostanie w pamięci czytelnika na dłużej. Większość współczesnych publikacji nie zostawia po sobie śladu w naszej pamięci. Już kilka minut po lekturze trudno nam przypomnieć sobie o czym czytaliśmy jeszcze chwilę temu. Głównym powodem jest to, że współczesne powieści są do siebie bardzo podobne, pisane według jednego klucza. Czasami mam wrażenie., że zmieniają się tylko imiona bohaterów a fabuła i motywy to pewien zbiór stałych pomysłów, które powtarzają się ze stałą regularnością. Taką prawidłowość zauważyłam szczególnie jeśli chodzi o thrillery.

Dlatego też na plus zaskoczyła mnie powieść Jane Heafield "Nie wierzcie jej", której zawiła i oryginalna intryga nadal siedzi w mojej głowie, choć od zakończenia lektury minęło już kilka dni.
To historia pewnego małżeństwa, które po latach życia w harmonii i miłości przechodzi kryzys. Czułe słowa zastępują złośliwości, namiętność zmienia się w agresję a spędzanie czasu razem staje się koszmarem.
Kiedy Lucy i Tom wybierają się na spacer po lesie wędrówka ta kończy się tragicznie. Po kłótni Lucy wraca do domu sama, a jej mąż przepada bez wieści. Trudno jej wytłumaczyć jego przedłużającą się nieobecność. Zwala ją na karb kryzysu w ich związku i jest przekonana, że opuścił ją dla innej kobiety.
Innego zdania jest siostra zaginionego Mary, która nie kryje się z niechęcią do swojej szwagierki i wprost oskarża ją o zamordowanie brata. Nie ma jednak na to bezpośrednich dowodów, ale tłumaczenia Lucy zaczynają wzbudzać coraz większe wątpliwości policji, choć ta z żelazną konsekwencją utrzymuje iż nie skrzywdziła swego męża.
Prawda okaże się zaskakująca dla wszystkich.

Najmocniejszym punktem tej powieści jest oryginalna fabuła. Autorka umiejętnie wodzi czytelnika za nos, podsuwając fałszywe tropy i prowadząc w ślepe uliczki. Charakterne bohaterki, między którymi iskrzy dodają tej historii pazura. Ich dialogi ociekające ironią i złośliwościami czyta się z głęboko skrywaną przyjemnością. Z książką tą spędziłam miło czas, a moje szare komórki intensywnie pracowały aby odkryć co się stało z Tomem.
Polecam Wam tę książkę!