Śniadanie z Arsenem recenzja

Trzeci i ostatni tom komediowej serii o złodziejach biżuterii ("Kolacja z Tiffanym", "Obiad z Bondem").

Chris Conti przyjeżdża do małej miejscowości Gołdap, gdzie nad jeziorem odpoczywają Maciej z Natalią i Jacek z Elizą. Tylko, że Chris nie przybywa tu wcale na sielski wypoczynek. Jego działania napędza jeden cel - zemsta za zamach na jego rodzinę, w którym zginęła bliska mu osoba. A jak wiadomo - dla członków mafii kalabryjskiej rodzina jest najważniejsza. Problem polega na tym, że wszelkie tropy prowadzą do brata Liny - jego wielkiej zaprzepaszczonej miłości.

Pięć lat wcześniej Lina podjęła najtrudniejszą decyzję w swoim życiu i zostawiła Chrisa, ukrywając przed nim wielki sekret, który na zawsze zmieniłby jego życie. Dzisiaj żyje sobie spokojnie w małej mazurskiej miejscowości i nawet nie przypuszcza, że Krzysztof może ponownie pojawić się w jej życiu...

Gdy sekret wyjdzie na jaw, wszystko się zmieni. Tylko czy na lepsze?!

Trzeci tom serii był zapowiadany jako bardziej mroczny. Wszak Chris jest niebezpiecznym mężczyzną, który już wkrótce ma stanąć na czele kalabryjskiej mafii. Na szczęście autorce udało się utrzymać komediowy charakter wcześniejszych części - bardzo mnie to cieszy, bo bałam się zbyt dużego mroku. Może okazji do śmiechu nie ma aż tak dużo, jak wcześnej, ale Natalia i Eliza wciąż trzymają poziom - z tymi dziewczynami nie można się nudzić! Lina świetnie się do nich wpasowała i razem stworzyły niepowtarzalne trio.

"Nie taki diabeł starszy, jak go malują". Arsen, co prawda, jest bezwzględnym mafiozem, ale jest też przede wszystkim Krzyśkiem - dobrym człowiekiem, który kocha swoją rodzinę ponad wszystko i jest gotowy dla niej na każde poświęcenie, co udowodnił już chociażby w "Kolacji z Tiffanym". Mając u swego boku Tiffaniego i Bonda, razem są gotowi wskoczyć za sobą w ogień. Równocześnie żaden z nich nie wahałby się oddać życia za swoją ukochaną, nawet jeśli dziewczyny czasami bywają nieznośne. 😉

Cała seria o złodziejach biżuterii jest świetnym połączeniem komedii, sensacji i romansu. Nie są to typowe książki o mafii właśnie z uwagi na ich komediowy charakter. Z tymi książkami nie da się nudzić, ciężko je odłożyć, a przy okazji można się pośmiać, trochę pobać i powzruszać.

Przez te książki się płynie, ale to nic dziwnego, wszak autorka przyzwyczaiła nas już do swojego lekkiego pióra, a Jej warsztat stale się wzbogaca. Agnieszka Lingas-Łoniewska ma już na swoim koncie wydanych ponad czterdzieści książek, a ja przeczytałam je wszystkie i poza jedną, która nie przypadła mi do gustu ("Zbrodnie pozamałżeńskie"), każdą pozostałą mogę Wam polecić z czystym sumieniem. Czytajcie, a nie pożałujecie. 😉