Nie szukaj mnie recenzja

Otwieramy książkę i widzimy prolog, wstęp zapoznaje nas z jednym z głównych bohaterów, mianowicie Małgorzatę Szydłowską, która wprowadza nas w swoje życie, które nagle zmienia się nie do poznania przez jedną łapówkę. Prolog się kończy i mamy duży napis 'cztery lata później', niestety reszty wam nie opowiem ;) .
Przyznam szczerze, że pierwsza połowa książki mnie nudziła, dopiero w drugiej części zaczęło się coś dziać. Nie wiem, może to tylko ja odczuwałam wiejącą nudę czytając przez całą pierwszą część książki jak dziewczyna ucieka, niemniej jednak nie zachwyciło mnie to i długo zeszło zanim dotarłam już do ciekawszej drugiej części, w której działo się o wiele więcej.
W książce nie mamy jednego konkretnego głównego bohatera, choć można się o to kłócić, gdyż narracja Małgorzaty jest najdłuższa. Jest kilku bohaterów opisujących zdarzenia w formie trzecioosobowej.
Książka w sumie ciekawa, ale nie ma wielkiego szału. Najbardziej jednak podobała mi się część druga, w której było o wiele więcej akcji i ciekawe zakończenie.