Nie?słusznie skazany recenzja

RECENZJA

„Nie dziękuj, masz u mnie dług. Pamiętaj, że oni wrócą, a ja nie zawsze będę obok, żeby ci pomóc”.
Czy można spędzić dwie dekady życia za kratkami za niewinność? Jak to jest zostać skazanym za coś, czego się nie zrobiło? Czy jest coś takiego jak sprawiedliwość? Co dzieje się z człowiekiem w ty m okresie? Dwadzieścia lat, tyle czasu spędził w więzieniu Jorge García, bohater najnowszej książki Mateusza Gostyńskiego, autora „Zepsutego miasta”

Jorge García po dwóch dekadach w końcu opuszcza więzienne mury. Po wyjściu na wolność mężczyzna postanawia odnaleźć prawdziwego mordercę swoje przyjaciela. W rozwiązaniu tej zagadki niespodziewanie pomaga mu Carmen, siostra zamordowanego przyjaciela. Między nimi wybucha gorące uczucie. Kobieta, choć wzbudza w nim ogromne pożądanie, jest córką jego największego wroga, za sprawą którego poszedł za kratki. Czy jego uczucia nie przyćmią prawdziwego osądu dziewczyny? Co tak naprawdę chce osiągnąć Carmen? Czy zemsta może być sensem życia?

Po książkę sięgnęłam zachęcona opisem i tym miłym Panem z okładki. „Nie?słusznie skazany” to historia, w której nic nie jest takie, jak się wydaje. Tutaj jest więcej pytań niż odpowiedzi. Od tej lektury nie sposób się oderwać. Przeczytałam ją w ciągu jednej doby. Styl pisania autora zachęca czytelnika do pozostania z nim na dłużej i wciągnięcia się w wir jego słów i opowieści. Czytałam ją z zapartym tchem. Akcja w tej historii pędzi niczym najsłynniejszy i najszybszy francuski pociąg TGV. Fabuła powieści jest przemyślana i dopracowana w każdym szczególe. Wciąga już od pierwszych stron i trzyma w napięciu aż do samego końca. Bohaterowie świetnie wykreowanie i niezwykle realni. Namiętność, intrygi, manipulacje, tajemnice cierpienia — to wszystko z najdziecie w tej historii. Mogłoby się wydawać, że od nadmiaru tych wydarzeń i emocji może rozboleć głowa. Mylicie się, tutaj wszystko idealnie do siebie pasuje. Te nawarstwiające się akcje, emocje i pełne pikanterii sceny w niczym nie przeszkadzają, wręcz przeciwnie. Idealnie do siebie pasują i wzajemnie się uzupełniają. A zakończenie, no cóż, miałam ochotę rzucić książką o ścianę a autora ochrzanić. Panie Gostyński, tak się nie robi. Nie zostawia się czytelnika z tak wielkim znakiem zapytania i pierdolnikiem w głowie. I co ja mam teraz ze sobą zrobić? Pozostaje mi tylko jedno, czekać na dalsze losy bohaterów i nadrobić poprzednie książki autora.

A jeśli Wy jeszcze nie przeczytaliście tej lektury to nie zwlekajcie i nie czekajcie tylko łapcie książkę w ręce i zagłębcie się w tę historię. Gwarantuje Wam, że nie pożałujecie. A Mateuszowi oczywiście gratuluję świetnej książki i czekam na więcej historii od Ciebie.

Dziękuje Wydawnictwu Pascal oraz autorowi za egzemplarz recenzencki tej opowieści.