Kopia doskonała recenzja

Współpraca barterowa z Wydawnictwem Skarpa Warszawska

"Jeśli nie konfrontujemy się z naszymi lękami; one coraz bardziej nas osaczają, nie pozwalają od siebie uciec..."

Lubicie kryminały? Znacie powieści Małgorzaty Rogali?

To było moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i uważam je za niezwykle udane.

Dominika Wojtowicz otrzymuje propozycję wyjazdu do Lyonu w celu skopiowania jednego z obrazów znajdujących się w tamtejszej galerii. Kiedy kopia jest już gotowa oryginał znika, podobnie jak dziewczyna.

Tymczasem do babci Dominiki trafia przesyłka z ukrytą wiadomością. Aby pomóc wnuczce zwraca się ona z prośbą o odnalezienie dziewczyny do początkującej prywatnej detektyw - Celiny Stefańskiej.

Dwie kobiety. Każda z nich zmaga się z własnymi traumatycznymi doświadczeniami. Czy uda się odnaleźć zaginioną Dominikę i złapać sprawcę kradzieży obrazu? Czy Celina zdoła pokonać własne demony?

Muszę przyznać, że ta historia wciągnęła mnie od pierwszej strony. Nie jest to kryminał, gdzie "trup ściele się gęsto". Kopia doskonała to idealne połączenie wątków sensacyjnych i kryminalnych. Są momenty, gdy akcja przyspiesza i takie, gdzie trochę zwalnia. Niemniej jednak przez całą historię autorka utrzymuje nasze zainteresowanie wydarzeniami. Dodatkowo porusza ważny temat PTSD, który potrafi utrudnić nam codzienne funkcjonowanie.

To, co dla jednych wydaje się proste i nieskomplikowane, urasta do rangi problemu dla osoby zmagającej się z traumatycznymi doświadczeniami. Jest to świetnie ukazane na przykładzie Celiny Stefańskiej.

Doświadczenia z przeszłości uniemożliwiają jej normalne życie. Ktoś powiedziałby, że niektóre reakcje kobiety są przesadzone, jednak trzeba sobie zadać jedno pytanie - jak byśmy się zachowali, gdyby spotkało nas to co ją?

Wyjazd do Francji w celu poszukiwania zaginionej Dominiki jest pierwszym krokiem na drodze do walki z własnymi lękami.

Niewątpliwym atutem tej powieści są opisy niezwykle urokliwych miejsc we Francji opisane z punktu widzenia artysty - Mur des Canuts, urokliwe Annecy, Cascades du Hérisson, Arbois, Souvans, Maximieux i Pérouges. Aż nabrałam ochoty na zwiedzenie miejsc opisanych w książce.

Styl pisania autorki jest lekki, barwny i niezwykle wciągający. Potrafi ona oczarować czytelnika od pierwszych stron.

Z pewnością sięgnę po inne książki z tego cyklu.

Kto jeszcze nie czytał Kopii doskonałej, gorąco polecam.