"Miłość z nutą imbiru" Agnieszki Olejnik to druga część cyklu pt. "Wszystkie smaki życia". Jak większość książek autorki, także i ta zaskakuje czytelnika wartką akcją i trafnością spostrzeżeń. W drugim tomie smakowitej trylogii drogi Ewy i Stanisława rozchodzą się, może po to, by bohaterowie nauczyli się wybaczać i cenić to, co stracili (zrozpaczony Stanisław zachowuje się przy tym chwilami jak typowy bohater romantyczny). Także i tu świat przedstawiony jest z perspektywy poszczególnych protagonistów, co pozwala nam lepiej ich zrozumieć. Klaudia (córka Ewy) wprawdzie już nie musi walczyć z nadwagą, ale nadal walczy ze sobą. Po nieudanym związku z wiarołomną Paulą, która widzi w niej tylko piękne ciało, zadaje sobie pytanie: "Czy miłość i pożądanie to synonimy?" Tym razem wybiera miłość bez pożądania i spotyka się z Arkiem, dla którego jest pierwszą miłością. Cieszy się, że ktoś wreszcie obdarzył ją subtelnym i delikatnym uczuciem. Ma nadzieję je odwzajemnić, ale nie ma na tyle odwagi, by wyznać chłopakowi prawdę o sobie i swojej inności. Czy związek z Arkiem jest lekiem na lesbijskie skłonności Klaudii? Dziewczyna próbuje się oszukiwać, a jej matka ma nadzieję, że jest to możliwe. Tymczasem Ewa wikła się w związek podobny do związku jej córki z Arkiem, gdyż "nieistotne, czy miłość jest homoseksualna czy hetero, to zawsze wygląda tak samo". Ambitna polonistka spotyka się z Jimem, sympatycznym i osamotnionym Irlandczykiem, który wspiera ją po rozstaniu ze Stanisławem. Ewę z Jimem łączy wprawdzie wspólna profesja i jednakowe poczucie humoru, ale miłość wyznaje tylko nieśmiały Irlandczyk. Czy ten związek ma szansę na przetrwanie? Czy wspólnie spędzone święta Bożego Narodzenia zbliżą tych dwoje czy też raczej polska tradycja ich rozdzieli? Niepewny jest też los innych związków, tym razem takich, w których miłość była odwzajemniona. Chodzi o Tatianę i Mirka (tatę Klaudii), którzy przechodzą kryzys w związku z narodzinami dziecka. A także o Żanetę (żonę Stanisława), która ciągle myśli o pozostawionym w Anglii Bogdanie. Wątki miłosne to w tej powieści także wspomnienia Jima i Barbary (matki Ewy), która dzieli się z wnuczką i czytelnikami swoim doświad-czeniem życiowym: "nie da się pokochać siłą woli". Oprócz miłości, głównego tematu powieści, autorka porusza także wiele innych ciekawych zagadnień 'z życia wziętych'. Na kartach powieści odnajdujemy m.in. krótką dyskusję na temat lektur szkolnych, zakończoną bardzo trafną puentą. Obserwujemy też spór na temat właściwej dla człowieka diety, który nie kończy się zwycięstwem żadnej ze stron. Czytelnik śledzący uważnie włączony w tok narracji blog Klaudii (ciekawy eksperyment literacki) w końcu wraz z bloggerką dochodzi do wniosku, że dobór diety jest sprawą indywidualną i nie ma tu złotej recepty dla wszystkich. Autorka unika bowiem łatwego moralizowania licząc na zaangażowanie czytelnika, który wyciągnie własne wnioski i zainspiruje się niektórymi, nie tylko wigilijnymi, smakami i zapachami z jej opowieści. Z innych ważkich problemów, z którymi konfrontuje nas powieść, należy też wymienić zdradę małżeńską i alkoholizm, z którym zmaga się Stanisław. Powieść uwypukla również wpływ traumatycznych przeżyć z dzieciństwa (np. molestowania seksualnego) na życie dorosłego człowieka. Z takimi widmami przeszłości musi się mierzyć Żaneta - jednak czy bohaterce uda się je pokonać? Autorka stara się - i za to jej chwała - równoważyć mroczne wątki swojej opowieści dawkami optymizmu i humoru. Wraz z Ewą śmiejemy się z zabawnej polszczyzny i frazeologizmów Jima i z Barbary, która zaburzenia odżywiania u swojej wnuczki określa mianem ortoreksji. Starsze panie w powieści Agnieszki Olejnik są nośnikami optymizmu i bezpieczną przystanią dla innych bohaterów. Autorka przeciwstawia się obiegowym stereotypom, które starość wiążą z niedołęstwem i nieporadnością. Pisarka przestrzega też przed stereotypowym postrzeganiem ludzi o skłonnościach homoseksualnych. Lucy (siostra Jima) oraz Klaudia, wrażliwe i inteligentne dziewczyny, nie mają wiele wspólnego z ograniczoną i wyuzdaną Paulą. Ale to takie dziewczyny jak Paula są podstawą stereotypowego obrazu negatywnie postrzeganej przez otoczenie lesbijki. Czy prześladowana w szkole z powodu odmiennej orientacji Klaudia odważy się nowo poznanej paczce przyjaciół wyznać swoją wstydliwą tajemnicę? A może znowu pójdzie na skróty i sięgnie po żyletkę, by ból ciała zagłuszył cierpienia jej duszy?