Full Ring recenzja



Full Ring - Artur Branysiewicz

Dziękuję autorowi za możliwość przeczytania tej książki.

Należę do osób, które wybierają książki najpierw po okładce, a dopiero później przeczytają jej opis. Tak też zrobiłam tym razem i mega mnie ona zaciekawiła.
Historia zaczyna się trochę jak w serii filmów - "Szybkich i wściekłych". Dwóch mężczyzn i szybka fura.
Jeśli chodzi o wątek kryminalny to według mnie było go trochę za mało. Niemniej, byłam tak nakręcona, że przeczytałam całość i powiem jedno -zakończenie było mega. Uwielbiam mistyfikację, a ta była niesamowita i sama na początku uwierzyłam, że to się dzieje naprawdę. Nie zauważyłam tych wszystkich drobiazgów.
Mamy tutaj bardzo dużo wątków gry w pokera i zasady, które możecie zauważyć podczas czytania lektury.(Np.strony 26-28)
Oczywiście mamy też dwa sposoby na sukces. Podejście prawdopodobieństwa i liczb, oraz psychologiczne poprzez obserwację zachowań przeciwników.
Przedstawione są dwa punkty widzenia; Daniela "Kokon" i Krzysztofa "Psychol". Niby dwie różne osoby, ale los chciał, aby ich drogi się skrzyżowały.
Ogólnie historia pokazuje, że przypadkiem spotykane osoby mogą zmienić nasz świat, nie zawsze na dobre. Miłość może być prawdziwa i uskrzydlać. Co najważniejsze, aby nigdy nie decydować za kogoś, bo sam możesz najbardziej ucierpieć. Prawie zapomniałam o tym, że człowiek prędzej czy później uczy się na swoich błędach. To co najważniejsze, to to, aby wyciągać z tego odpowiednie wnioski.
Czasami ktoś obcy / inny musi je nam uświadamiać.
Bawiły mnie przedstawione fragmenty z kumplami Daniela i jasno pokazywały, że są oni ze sobą blisko. Mogli sobie powiedzieć wszystko i nie było takich sytuacji, aby się na siebie obrażali. Teksty typu: głąby, debile i leszcze są na początku dziennym. Zawsze dobrze bawią się w swoim towarzystwie, a najbardziej łączy ich wspólne hobby.
Wracając do wątku kryminalnego, to autor dobrze pokazuję, że jak gangusy się przyczepią to, nie ma zmiłuj się. Tacy zawsze znajdą sposób, aby jeszcze zarobić na zastraszaniu i tzw. "Motywacjach".
Został też przedstawiony element "po trupach do celu", jak do tego dążą prokuratorzy. Chwilami ich zachowanie jest bardziej perfidne niż przestępców.
Podsumowując całość, to spodziewałam się trochę innych sytuacji, ale część z nich była niezła.
Bardziej przypominało mi to mocniejszą literaturą obyczajową niż tę kryminalną.
Epilog pokazał, że nie byli oni tacy głupi i zapowiadał się tak, jakby miał być dalszy ciąg tej historii. Czy tak będzie? Tego nie wiadomo.

Moja ocena 7/10

Cytaty z książki: