Ostatni list od kochanka recenzja

Ellie to 32-letnia dziennikarka. Pewnego dnia podczas wykonywania swojej pracy natrafia na bardzo osobistą i specyficzną korespondencję między Jennifer, kobietą nieszczęśliwą, żyjąca u boku bogatego męża i Anthonym – reporterem. Spotykają się i zaczynają pałać do siebie ogromnym uczuciem. Niestety, ich uczucie nie należy do najłatwiejszych, chociażby dlatego, że tych dwoje dzieli spora odległość. Jedyne, co im teraz pozostało to komunikowanie się za pomocą listów i przekazywanie ich poprzez skrytkę pocztową.

Z czasem jednak zakochani dochodzą do wniosku, że chcą być razem. Gdy Jennifer w końcu postanawia odejść od męża i wydaje się, że będzie wiodła szczęśliwe życie przy swoim kochanku, ulega bardzo poważnemu wypadkowi samochodowemu, w wyniku którego traci pamięć. W czasie rekonwalescencji znajduje jednak swoją korespondencję z Anthonym.

Nie zdradzając więcej fabuły dodam jeszcze tylko, że Ellie w historię tych dwoje bardzo się angażuje i jest ona jej bliska nie tylko z powodów zawodowych, ale również z tych osobistych. Bowiem dziewczyna jest uwikłana w romans z żonatym mężczyzną. Jak ta cała historia się zakończy? Czy główni bohaterowie odnajdą się i będą jeszcze szczęśliwi??
Tego dowiecie się, gdy sięgniecie po powieść autorstwa Jojo Moyes „Ostatni list od kochanka”.

Mam ogromny problem z tą książką. Bo…z jednej strony wciągnęła mnie dość mocno. Czytałam ją z zaciekawieniem, z zaangażowaniem śledziłam losy wykreowanych postaci. Najbardziej utożsamiałam się z Ellie. Kibicowałam jej. Z drugiej zaś strony...czasem czułam się znużona przedstawioną przez Moyes historią. Brakowało mi w całości tego żaru, namiętności. Wszystko to było takie jakieś…płytkie, miałkie. A to przecież opowieść o wielkiej miłości…

Chociaż, tak jak wcześniej wspomniałam, czytałam tę książkę zainteresowana, co się dalej wydarzy, to nie mogę powiedzieć, że targały mną wielkie emocje, że kręciły mi się łzy w oczach. Miałam nieodparte wrażenie podczas lektury, że zaczynam się gubić w czyim życiu wydarzyła się dana sytuacja. Dla mnie, jako czytelniczki, byłoby znacznie lepiej, gdyby Jojo Moyes skupiła się na przedstawieniu historii albo tylko Ellie i jej kochanka (to by mi najbardziej odpowiadało) albo Jennifer i Anthony’ego. A tak, wszystko pomieszane było ciężkostrawne. A samo zakończenie powieści…zdecydowanie jakaś pomyłka i tak prawdę mówiąc- nie mam zielonego pojęcia o co chodziło.

Mimo tych wad postanowiłam, że ocenię książkę na siódemkę, choć…chyba będą mnie męczyć czytelnicze wyrzuty sumienia, że jestem zbyt pobłażliwą czytelniczką. Ale zrobiłam to, żeby sprowokować Was do sięgnięcia po ten tytuł.