Więź recenzja

Alicja - studentka politechniki, wybiera się w samotną podróż w Bieszczady by odpocząć od wielkomiejskiego zgiełku. Wyrusza w podróż, która na zawsze odmieni jej życie. Nie bierze pod uwagę tylko tego, że może już nie wrócić w rodzinne strony. Z opresji ratuje ją jednak Wiktor.

Mężczyzna jest typem samotnika. Zupełnie inny od Alicji. Można powiedzieć, że reprezentują dwa inne, odrębne światy. Na pierwszy rzut oka tych dwoje nic nie łączy. Nic bardziej mylnego…

Miłość, pożądanie, a w tle…magia, bogowie, czarownice. To wszystko czytelnicy znajdą w powieści Anny Lewickiej pt. ”Więź”.

To nie jest historia prosta, nudna i bez wyrazu. Wprost przeciwnie. Tę książkę czyta się jednym tchem. Wciąga, intryguje i ma w sobie coś…magicznego, ale nie tylko z powodu podejmowanych tematów. Myślę, że to głównie za sprawą stylu, jakim posługuje się pisarka. Nie znajdziemy tu pośpiechu, chociaż akcja jest wartka. Opisy co prawda są obszerne, ale bardzo realistyczne.

Przyznam się, że daleka jestem od zagłębiania się w takie zagadnienia, jak mitologiczne wierzenia, czary, zjawiska paranormalne. Fantastyka jest mi obca i zdecydowanie nie należy do gatunku, po który sięgam z ochotą. A ta powieść mnie zainteresowała bardzo. Czytałam ją zainteresowana, co wydarzy się dalej u bohaterów, jak potoczą się ich losy.

Jedyna rzecz, do której muszę się przyczepić, jest zakończenie. Dla mnie, niestety zbyt przewidywalne i mało oryginalne. Nie mniej w żaden sposób nie rzutuje ono na moją ostateczną ocenę tej książki. W skali od 1 do 10 daję jej najwyższą notę i uważam, że jest to jedna z ciekawszych książek, jakie w tym roku przeczytałam do tej pory.

Jeśli więc lubicie historie miłosne, w które wplecione są elementy fantastyczne, interesujecie się mitologią, to z pewnością ta pozycja jest dla Was. Gwarantuję, że nie tylko spędzicie przy niej miło czas, ale także dowiecie się wielu ciekawych rzeczy.