#nażyćsię. Jak zacząć nażywać się od dziś, pamiętać o tym jutro i już nigdy o sobie nie zapomnieć recenzja

Marta Iwanowska-Polkowska "#nażyć się" Jak zacząć nażywać się dziś, pamiętać o tym jutro i już nigdy o sobie nie zapomnieć,

Mam już swoje lata, dlatego moment zatrzymania się w życiu, spojrzenia za siebie czy też zrobienie kroku wstecz, żeby potem znów pójść do przodu na moich własnych zasadach nie są mi obce. Były wzloty i upadki, ambitne dążenie do celu, ale i obwinianie się, branie na swoje barki wielu rzeczy, problemy zdrowotne i wiele innych. Nadal jednak muszę pracować nad sobą, żeby moja równowaga życiowa była dla mnie jak najbardziej satysfakcjonująca.

"#nażyć się" jest jak odkurzenie prawd i wartości, o których często zapominamy, chociaż wiemy, że istnieją. W pogoni za wieloma rzeczami, w zmęczeniu, nie mamy czasu pomyśleć o sobie, nie pamiętamy o tym, co jest dla nas ważne.

Kiedy @wydawnictwomamania zaproponowało mi tę książkę, z jednej strony podeszłam do niej z nieufnością, bo przecież sama wiem, co dla mnie jest najlepsze (jestem w tej grupie🙈), z drugiej zaś byłam ciekawa, w jaki sposób osoba z zewnątrz, z doświadczeniem w couchingu i psychologii jest w stanie uporządkować i nazwać zasady, uczucia oraz towarzyszące życiu emocje, które są tak ważne do odzyskania i utrzymania życiowej równowagi. Postanowiłam więc zaufać specjalistce...i przeczytałam.

Co otrzymałam? Z pewnością ogromną dawkę pozytywnych emocji takich dotyczących tego jak spoglądając w głąb siebie, ale też rozglądając wokół, możemy nażyć się. A jednak autorka nie odbiega również od trudnych tematów, jak chociażby śmierć najbliższego członka rodziny, kłopoty w pracy czy zaakceptowanie choroby dziecka.

Ponadto autorka po raz kolejny przypomniała mi niezwykle ważną zasadę, że należy być również dla siebie, a nie tylko dla kogoś, rodziny, otoczenia, środowiska, pracy. "#nażyć się" zawiera bowiem dużo informacji, o których wiemy, chociaż często nie udawało się nam ich nazwać, nie miałyśmy spojrzeć na nie w sposób obiektywny czy ułożyć sobie w uporządkowanej formie. To również drogowskaz ukazujący między innymi radzenie sobie z odzyskiwaniem sił, uczeniem się stawiania granic, dzięki którym będziemy potrafić regulować relacje z otaczającym nas światem, ale także nienaruszaniem tych stawianych przez inne osoby.

Rzadko sięgam po poradniki, a książkę Marty Iwanowskiej-Polkowskiej zaliczyłabym raczej do literatury couchingowej proponującej a zarazem realizującej proces rozwoju, nastawiony na polepszenie funkcjonowania jednostki i osiągnięcia jak najlepszych dla jej samopoczucia celów. Pod koniec swojej książki Marta Iwanowska-Polkowska pisze tak: "Wiem, że ta książka to więcej pytań niż odpowiedzi. Więcej wątpliwości niż wskazówek". Pytania te warto jednak sobie zadawać, a wątpliwości rozwiewać.