Długie beskidzkie noce recenzja

Nikt Cię nie uleczy, jeśli sam się nie ozdrowisz.

Jaśmina Mazur wraz z dwójką dzieci wraca późną jesienią do domu w Beskidach. To z tym domem wiąże się wiele bolesnych wspomnień, jednak pora otworzyć nowy rozdział. Nawet jeżeli trudne doświadczenia nie chcą dać o sobie zapomnieć…

„Nawet po najdłuższej nocy nadchodzi wreszcie świt.”

Ostatnio mam to niesamowite szczęście, że trafiam na same cudowne książki, a „Długie beskidzkie noce” zdecydowanie się do tego zaliczają.

Izabela Skrzypiec-Dagnan zabiera nas w malownicze beskidzkie rejony, gdzie nasza główna bohaterka próbuje sobie na nowo ułożyć życie, które do tej pory nie było dla niej łaskawe.Autorka w świetny sposób ukazała nam prawdziwe oblicze życia. Przypomniała jak życie jest kruche i że jednego dnia wszystko jest piękne, a następnego nasz świat może wywrócić się do góry nogami i już nic nie będzie jak wcześniej.

Autorka ma świetny styl pisania. W sposób lekki, ale i ściskający za serce piszę o rzeczach trudnych i ludzkich. Jej książki cechują się niezwykłymi malowniczymi opisami krajobrazu, dzięki czemu czułam się jakbym była w Beskidach. Lektura tej książki spowodowała u mnie lawinę emocji, czego tak naprawdę się nie spodziewałam. Jej fabuła jest na swój sposób piękna, życiowa i refleksyjna. Autorka pisze o trudach macierzyństwa i walce o życie swoje oraz dzieci. Udowadnia jakie tak naprawdę kobiety potrafią być silne, co bardzo mi się podobało. Sama wielokrotnie zastanawiałam się co bym zrobiłabym będąc na miejscu Jaśminy i czasami nie potrafiłam odpowiedzieć na to pytanie.

Kreacja bohaterów jest świetna. Każda z postaci jest inna i charakterna. Każdy z bohaterów jest niezwykle realistyczny przez co z łatwością możemy się z nimi zżyć, polubić ich, albo po prostu znienawidzić. Tak naprawdę każdy z nich robi na czytelniku jakieś wrażenie.

Cała akcja może nie pędzi tutaj jak szalona, ale czytelnik nie może być pewien co jeszcze się wydarzy. Samo zakończenie jest zaskoczeniem, którego kompletnie się nie spodziewałam.

„Długie beskidzkie noce” to książka życiowa i zmuszająca do refleksji. Jest to książka niesamowita, która sprawia, że czytelnik czuje ogrom emocji. W wielu momentach kibicuje się Jaśminie, a w innych nie zgadza się z jej wyborami. Jednak co jest najważniejsze to fakt, że książka wciąga i czyta się ją z zapartym tchem. Zdecydowanie polecam!