Sprawiedliwość owiec recenzja

George Glenn był dobrym pasterzem dbającym o swoje, składające się z: czarnego, czwororożnego barana hebrydzkiego, górskiej owcy czarnogłówki, merynosa i owiec rasy Cladoir skrzyżowane z czarnogłówkami, stado, ostatnie takie w Irlandii. Owce, mimo pewnych pretensji do niego, lubiły swego starego pasterza, który im czytał książki, i który był jedynym człowiekiem jakiego rozumiały, gdy do nich mówił. Toteż, gdy znalazły go nieżywego, przebitego szpadlem, stwierdziły, że musiał zostać zamordowany i postanowiły odnaleźć sprawcę, by wymierzyć mu sprawiedliwość.
Zadanie to nie było łatwe, gdyż stado, które musiało teraz samo walczyć o przetrwanie a na dodatek podjąć walkę z pasterzem Gabrielem, który okazał się być dla nich Wilkiem, a tropy zaczęły się mnożyć i rozbiegać w różne strony co komplikowało bardzo dochodzenie do prawdy, zaczęło się zniechęcać. Ale wówczas panna Maple, najmądrzejsza z owiec George'a, przypominała im ile mu zawdzięczają skutecznie je w ten sposób motywując do działania.

Nie będę się rozpisywać o tej sympatycznej opowiastce kryminalno-filozoficznej, w której owce dowiadują się, że ludzie też tworzą stada, wśród których znajdują się Wilki wzbudzające strach, i że bywa, że ktoś jest wykluczany ze stada i staje się samotnikiem, takim, jakim był ich nieżyjący pasterz. A to dlatego, że "Sprawiedliwość owiec" ma zaskakująco wiele opinii.
Sama jednak muszę stwierdzić, że powieść, którą czytałam z dużą przyjemnością, ma wszystkie atrybuty dobrego, lekkiego, kryminału, w którym jest trup, a nawet dwa i są zwroty akcji, jak również tropy prowadzące donikąd, jak te z "trawką" a nietypowi i wzbudzający sympatię śledczy swą naiwnością i prostotą w "dedukowaniu" sprawiali, że często w trakcie czytania uśmiech gościł na mojej twarzy. Wyjaśnienie się zaś zagadki kryminalnej zaskoczyło mnie nie mniej niż owce, które odegrały pełen dramaturgii spektakl mający na celu wskazanie domniemanego sprawcę.


Kończąc swoją opinię nie mogę się powstrzymać, by się nie odnieść do wydania "Sprawiedliwości owiec". O ile szata graficzna książki jest przyjemna z tą owieczką dla oka to tekst niestety jest niechlujny, jak rzadko. Nie tylko jest w nim dużo literówek, ale również i stylistyczne błędy się również w nim pojawiły. Nie jestem jakoś szczególnie wyczulona na tego typu błędy, ale tym razem mnie irytowały.