Kairos recenzja

,,Kairos" Macieja Siembiedy to książka upajająca tragizmem.
Połączenie wątków sensacyjnych i historycznych daje czytelnikowi możliwość zanurzenia się w opowieści, która nie daje się odłożyć.

Walter i Bernard Pykowie grali niegdyś w jednej drużynie. Z czasem jednak okrutna rzeczywistość postawiła ich po przeciwnych stronach znacznie ważniejszych rozgrywek niż te piłkarskie.
Połączeni stryjeczną krwią i zamiłowaniem do sportu Górnoślązacy zostają rzuceni w wir wojennych i politycznych konfliktów. Koleje losu nie okazały się dla tej dwójki łaskawe, chociaż każdy z nich w swoim życiu wyczekiwał spotkania upragnionego Kairosa.

Maciej Siembieda podjął się nie lada wyzwania kreując historie zawiłe, poplątane, tragiczne, niewygodne. Siatka zdarzeń, powiązań i tajemnic groziła widmem książki nie do końca przemyślanej. Autor jednak wygrał te walkę.

,,Kairos" to opowieść o wielu wymiarach. Porusza temat zdrady, honoru, braterstwa, ciężkich wyborów, ucieczek i powrotów oraz trudnej tożsamości.
Szczególnie ten ostatni element mocno wybrzmiewa w śląskich realiach historycznych, co było niezwykle ciekawą podróżą. Temat ten został także przedstawiony w sposób bardzo przystępny, dzięki czemu nawet osoby niezainteresowane tą historią będą mogły wszystko zrozumieć z łatwością.

Bohaterowie tej książki są niezwykle wyraziści, dzięki czemu szybko angażujemy się w ich relacje. Nie można powiedzieć, że od razu zyskują naszą sympatię, ale z pewnością od pierwszych wzmianek intrygują. Autor potrafi wprowadzać nowe wątki i postacie z wyczuciem, kontrolując tym samym rosnące uczucie niedosytu.

,,Kairos" nie jest lekką książką, bo nie opowiada lekkiej historii. Wymaga od czytelnika tego zaangażowania. Ale daje znacznie więcej. Satysfakcję, realne przeżycia, niezapomnianą opowieść, wzruszenia, intrygi, ideały. Wymieniać można dużo.

Pisać o ,,Kairosie" także mogłabym jeszcze wiele. Zdecyduje się jednak na krótkie podsumowanie - jeśli oczekujecie książki wciągającej jak film, a tragicznej jak życie - przeczytajcie.