Mam oko na litery recenzja

Kolejne propozycje duetu Mizielińskich, na które koniecznie zwróćcie uwagę. Niezła gratka dla miłośników krainy Mamoko – gdzie za sprawą trzech książek (ostatnio ukazała się kolejna część) można śledzić koleje losów poszczególnych bohaterów. Teraz dzieci razem z nimi uczą się liter z alfabetu i liczb. A cała ta nauka w klimacie zabawy, dreszczyku emocji i dużej porcji humoru i śmiechu.
Dzieci poznają lub ugruntowują liczby z zakresu 10. Każda strona to kolejna liczba 1,2 ...10. Zabawa polega na tym, żeby w gąszczu postaci i przedmiotów znaleźć odpowiedniki danej liczby. Jest jeden wieloryb, samolot, dom, króliczek, jedna góra, owieczka (choć: Mamo ona ma dwie laski) i łódź, jedno słońce, drzewo i morze. Takich zestawów na każdej rozkładówce jest po dziesięć. Książka porwała całą naszą rodzinę. Najpierw z dziećmi liczył tata, potem liczyła mama. Fajnie dla przekory się pomylić – dzieci niechybnie poprawią, a przy tym utrwalą wiedzę. Nie muszę dodawać, że takie rodzinne przepychanki w połączeniu z charakterystycznymi ilustracjami, gwarantują udany, pełen śmiechu, matematyczny wieczór. Można również dopowiadać dalszy ciąg historii. Dlaczego Emil Żwawy zrobił taką przerażoną minę? Co ciekawego czyta Malwina Puchatko? Dokąd w podróż wybierają się Wiktor Specjalny i Wanda Odrzutowa? Nawet, jeśli ktoś wcześniej nie był w krainie Mamoko i nie zna jej bohaterów, może liczyć na dużą porcję zabawy. Nauka nudna? Książka udowadnia, że wcale tak być nie musi.