Larista recenzja

Recenzja pochodzi z naszego bloga MyBooks - Nasze recenzje

Czy dałoby się przejść obok tej okładki obojętnie? Ja nie potrafiłam. Spodobały mi się zielone, hipnotyzujące oczy. Przeczytałam opis, który na szczęście nie zdradza tego co stanie się w powieści (bardzo tego nie lubię, potem nie ma sensu czytać książki bo się wszystko wie - nie ma zaskoczenia, nie ma akcji, nie ma emocji i wciągnięcia w treść...) i postanowiłam po nią sięgnąć.
Mamy tutaj klasyczny motyw paranormal romance. Niesamodzielna nastolatka, która potrzebuje wybawcy, dwoje mężczyzn między którymi musi wybierać... Zapowiada się więc tak, jak wszystkie pozycje z tego podgatunku fantasy. Jak zwykle mamy miłość od pierwszego wejrzenia, zakazany owoc - niebezpieczeństwo. Sięgając obawiałam się, że będzie to kolejna neutralna pozycja, jednak się myliłam. Owszem, jest to typowy romans z wątkiem paranormalnym, jednak coś w tej książce mi się podobało. Zacznę od miłości. Pojawia się ona, jest wątkiem przewodnim książki - jednak książka opisuje rok z życia bohaterki. Poznając Nieznajomego Lara czuje coś do niego, jednak jest nieufna, stara się trzymać na uboczu swoje uczucia i dowiedzieć się prawdy. Oczywiście potem wszystko się rozwija, jednak nie trwa to dwóch dni, co mnie denerwuje gdyż jest tak nieprawdopodobne...
Bohaterka była jest typowa dla tego podgatunku. Ma w głowie mnóstwo niewiadomych, chce zadawać pytania na które nie zna odpowiedzi. Jest zagubiona, potrzebuje wybawcy który obroni ją przed padnięciem w łapy złoczyńcy. Oczywiście pokaże ona, że jest na tyle silna by sama spróbować przetrwać, ale oczywiście nic z tego nie wyjdzie i wpakuje się jedynie w dodatkowe kłopoty. Jednak Larysa przypadła mi do gustu. Była taka... pozytywna, pełna energii. Nie wiem jak to określić, ale gdyby była ona realna - myślę, że mogłybyśmy się przyjaźnić.
Autorka bardzo dobrze nakreśliła bohaterów, okoliczności i sytuacje. Czułam się jak Larysa, przeżywałam wszystko zupełnie jak ona - i bardzo mi się to podobało. Przesadzony ideałami był jednak tajemniczy nieznajomy (jak tu się w nim nie zakochać?), który mimo że był ciekawą postacią nie był wierzytelny.
Książka jest napisana łatwym językiem, przystępnym dla każdego. Czytając pozycję w formie ebooka nie jestem w stanie powiedzieć czy jest ona ładnie wydana, czy czcionka i interlinia są w porządku - jednak myślę, że wszystko jest w porządku. Czytając książki Zielonej Sowy zdążyłam sobie wyrobić dobrą ocenę o ich książkach i wydaniach, jednak podchodząc indywidualnie nie potrafię powiedzieć. ;D Książkę przeczytałam bardzo szybko, przyciągnęła mnie do siebie jak magnes. Nie potrafiłam się od niej oderwać. W sumie pomysł jest dość oklepany, język prosty - ale miała w sobie "to coś", dzięki czemu przypadła mi do gustu. Myślę, że spodoba się wielbicielką paranormal romance i uważam, że wypadła dość dobrze.

Więcej na blogu: http://my-books-1220.blogspot.com/