Krew, pot i łzy recenzja

Recenzja pochodzi z naszego bloga MyBooks - Nasze recenzje

W Częstochowie w tajemniczy sposób giną ludzie. Prokurator Zuzanna Bachleda i jej długoletnia przyjaciółka - Klara Wasowska, próbują dowiedzieć się kto za tym stoi.
Tytuł "Krew, pot i łzy" nawiązuje do trzech kolejnych zabójstw. Niestety (a może i nie?), fala śmierci kończy się dość szybko - około połowy książki - i jest to pewnego rodzaju wstęp. Szczerze mówiąc miałam mieszane uczucia i nie wiedziałam, co autorka zamierza zrobić dalej z tą historią. Moje wątpliwości szybko zostały rozwiane. Akcja nabrała tempa, sprawa zaczęła się wyjaśniać, a od książki nie mogłam się oderwać na choćby minutę. Fabuła jest bardzo dobra i -co najważniejsze- realistyczna. Pomysł jest godny podziwu. Wizja tego, że Kościół katolicki zajmuje się czarną magią i jest na usługach Szatana jest przerażająca, interesująca i dziwnie realistyczna. Niestety nie podobał mi się motyw zbawiciela. To było zbyt banalne. Opisy zgonów i krwawych scen, są w tym przypadku wystarczające, powiedziałabym nawet, że dobre.
Zakończenie było według mnie trochę ucięte. Wystarczyłoby jakieś dodatkowe 5-10 stron, żeby czytelnik mógł się oswoić z myślą, że to już finał. Ledwo wszystko się wyjaśniło, zdałam sobie sprawę, że czytam posłowie oraz podziękowania i niestety za chwilę będę musiała zamknąć książkę i napisać recenzję.
Jeżeli chodzi o wydanie to napiszę tylko, że jest takie samo jak we wszystkich książkach wydawnictwa Oficynka. Miękka okładka, przyjemny dla oka kolor stron i czcionka. Bardzo podoba mi się okładka, bardzo zachęciła mnie do sięgnięcia po "Krew, pot i łzy".
Uważam, że jest to bardzo dobry debiut Carli Mori, pochodzącej z miasta opisanego w tej historii - Częstochowy. Skoro to jej pierwsza książka, to zastanawiam się, co napisze, gdy nabierze doświadczenia. Oczywiście było tu parę niedociągnięć, ale myślę, że to może zdarzyć się każdemu. Polecam fanom kryminałów. Zagadka nie jest bardzo skomplikowana, ale daje do myślenia i zastanawiania się. Ja na pewno szybko o niej nie zapomnę.

Więcej na blogu: http://my-books-1220.blogspot.com/