Narrenturm recenzja

,,Narrenturm'' to pierwszy tom trylogii husyckiej autorstwa Andrzeja Sapkowskiego.

Książka jest bardzo obszerna i polecam ją osobom choć trochę interesującym się historią. Ja osobiście nie do końca się nią interesuję przez co książka była dla mnie trudna i wręcz chciałam ją już po prostu skończyć. Nie zawsze potrafiłam się skupić na tym co czytam. Przeszkadzało mi też wtrącanie łaciny i innych języków do książki, szczególnie, że było jej naprawdę sporo, a w słowniczku, który jest z tyłu książki jest wyjaśnione 1/20 tego wszystkiego jak nie jeszcze mniej. Uważam, że złym wyborem było czytanie tej książki teraz, może za parę lat dojrzeję do niej i przeczytam jeszcze raz.

Sama fabuła i pomysł na książkę jest bardzo oryginalny. Główny bohater Reinmar z Bielawy jest adeptem sztuki lekarskiej oraz zielarskiej. Przez co uważany jest za czarnoksiężnika. Cała historia jest właściwie o tym, że Reinmar zakochał się w nieodpowiedniej kobiecie, a potem musiał uciekać. Uciekając spotykało go wiele ludzi i jeszcze więcej historii, z czego każda była bardzo dokładnie opisana. Przynajmniej ja to tak zrozumiałam. Cała historia dzieje się w XV wieku. Jest nawet opisane spotkanie głównego bohatera z wynalazcą druku, czyli Janem Gutenbergiem.

Mimo wszystkich przeciwności czasem zaśmiałam się czytając ,,Narrenturm'', gdyż książka jest napisana w żartobliwy sposób. Znajdziemy w niej zdecydowanie wątek przyjaźni między Reunmarem, Szarlejem i Samsonem Miodkiem. Odkąd się poznali trzymali się razem, wspólnie wyciągali się z kłopotów, w które najczęściej wpadali przez głównego bohatera.

Myślę, że ,,Narrenturm'' jest książką, którą mogę śmiało polecić, jednak nie wszystkim. Jeśli fascynuje Cię historia - jak najbardziej zabieraj się za nią niezależnie od wieku. Jeśli jednak za nią nie przepadasz, lepiej poczekaj aż będziesz mógł dokładnie wszystko zrozumieć. Przy tej książce potrzebne jest skupienie.