Rodzina prezydencka recenzja

„ Wszyscy zajmą się czymś nowym, ale przez kolejne lata połączą ich niezniszczalne więzi”.

„Rodzina prezydencka” mnie wciągnęła i do zakończenia bardzo mi się podobała, ale przyszło zakończenie…i ono zepsuło wiele. Chociaż było zaskoczeniem to po prostu dziwnym i nieprawdopodobnym. I nie zrozumcie mnie źle, książka przez to zakończenie nie stała się słaba, bo uważam, że to bardzo dobry thriller. .

W „ Rodzinie prezydenckiej” nie brakuje intryg i tajemnic, polityki i korupcji, chorób i podejrzanych leków, niebezpieczeństwa i napięcia, morderstw i strzelanin… Nie można się nudzić.

Jest to thriller medyczny, a więc dużo różnych medycznych sformułowań i takich tam. Autor się przyłożył i w zrozumiały sposób wyjaśnia czytelnikowi o co chodzi. Chociaż odniosłam wrażenie w kilku fragmentach, że jeśli czegoś nie wie, to po prostu pomija. Ale to nie jest zarzut. Jest to książka napisana w taki sposób, że przyjemnie i szybko się ją czyta.

Opis książki sugeruje, że Lee nie będzie miał wstępu do Białego Domu. A on się w nim zjawia nie raz, nie dwa i bada syna prezydenta nawet poza nim. W trakcie czytania myślałam, że może gdzieś tam dostanie jakiś zakaz wstępu, ale nie otrzymał. Tak samo jest z rzekomymi tajemnicami i zdradami, które mieli odkryć Karen i Lee. Ich też nie było. I pod tymi względami opis jest błędny, ale w bibliotece mnie skusił.

Kreacja bohaterów w tej książce jest świetna. Przede wszystkim są oni bardzo wiarygodnie przedstawieni, nawet jeśli nie wszystkim poświęcono dużo akapitów. Jedne postacie się lubi i trzyma kciuki za to by wszystko im wyszło, do innych pała się wrogością i czeka aż dopadnie ich sprawiedliwość.

Wspomnę jeszcze o doktorku Lee, który jest TYLKO doktorem rodzinnym, a ma taką OGROMNĄ wiedzą na temat medycyny. Przecież to aż dziwne, że on jest tylko takim lekarzem, co z resztą w książce było parę razy wspomniane i co troszeczkę mnie irytowało. Sam fakt, że Lee sprzeciwia się specjalistom też jest dziwny, bo to w końcu tylko lekarz rodzinny.

Polecam!