Cokolwiek wybierzesz recenzja

Kolorowe portale omijam szerokim łukiem, nie interesuje mnie życie clebrytów - ile Megan ma zamiar urodzić dzieci albo jak dogaduje się z Kate, jest mi też obojętne z kim sypia Kim. Zdarzają się jednak w życiu mężczyzny takie chwile (najszczęśniejszej na kacu, albo niedługo przed nim), że nie ma siły opierać się szołbizowej papce, zalewającej różem z ekranu komputera i łapie się na haczyk clickbaitowego nagłówka. Czytam wtedy na przykład dlaczego Basia nie wstydziła się, że była pijana na rozdaniu Telekamer (ale raczej oglądam galerię) i zastanawiam się "jakim trzeba być młotkiem żeby napisać coś takiego". No właśnie. Kto to wszystko wypisuje? Na przykład główna bohaterka tej powieści.
 
 Julita jest niespełna trzydziestoletnią dziennikarką portalu plotkarskiego. Na co dzień tworzy galerie z półnagimi celebrytkami, maskując prawdziwą zawartość chwytliwym tytułem (SZOK! NIE UWIERZYSZ!) albo tworzy sponsorowane rankingi sprzętu RTV i AGD. Julita ma jednak większe ambicie i kiedy przypadkowo trafia na temat rzekomo samobójczej śmierci znanego, choć lekko przykurzonego, aktora postanawia iść tym tropem, wietrząc w tym potencjalny temat, który pozwoli jej opuścić brukowiec, nie wie jednak, że ta jedna decyzja wywróci jej dotychczasowe życie (typowego millenialsa na śmieciówce w korpo) do góry nogami i, że przyjdzie jej się zmierzyć ze śmiertelnym niebezpieczeństwem czyhającym na nią w sieci. 
 
 Jakub Szamałek napisał świetny thriller. Z jednej strony wiarygodny pod względem obyczajowym, społecznym i psychologicznym (od millenialsa o millenialsach) z drugiej z idealnym wyczuciem tempa i wzrastającym napięciem. Szamałek po mistrzowsku, stopień po stopniu podnosi temperaturę akcji, pchając Judytę coraz dalej w ciemną stronę internetu, ożywiając powiedzenie, że co raz wyląduje się w sieci, zostaje w niej na zawsze, więc uważaj co komentujesz i wrzucasz na fejsa, bo ktoś wyposażony w odpowiednią wiedzę i umiejętności łatwo może wykorzystać cudzą niefrasobliwość. 
 
Jak widać książka zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Uważam, że od czasu trylogii o Szackim Zygmunta Miłoszewskiego, nie było w Polsce kryminału tak dobrego, zawierającego nie tylko świetnie poprowadzoną akcję, ale też niezłą diagnozę społeczną oraz potrafiącego wzbudzić w czytelniku niepokój - nie mogę się doczekać drugiego tomu.