Wrzask recenzja

Uwielbiam debiuty na książkowej arenie polskiego kryminału. To okazja dla czytelnika, by stawiać wspólnie z autorem jego pierwsze kroki, towarzyszyć mu w podróży od samego początku, a w konsekwencji iść dalej wraz z jego twórczością. Debiut to nie tylko pierwsze, artystyczne dziecko autora, na które z egzaltacją się chucha i dmucha, dbając by nie potłukło sobie nóżki. W przeciwieństwie do kolejnych, które już skaczą po drzewach, strzelają z procy, czy taplają się w kałuży. Debiut to dla mnie przede wszystkim obraz potencjału i możliwości autora. To on wystawia mu świadectwo, od którego zależeć będzie dalsza jego droga.

„Wrzask” Izabeli Janiszewskiej okrzyknięto kryminalnym debiutem roku. Gdybym miał jednym zdaniem opisać moją historię z „Wrzaskiem” to powiedziałbym, że tej powieści się nie czyta – w niej się człowiek zatraca i otrząsa dopiero na końcu. Blady, przerażony, z wypiekami i rozbieganym wzrokiem. To nie jest kolejna książka na rynku, którą się zalicza, będąc fanem gatunku, i na końcu której mówisz sobie „dobre to było”. Ta książka siedzi Ci w głowie jeszcze wiele dni, tygodni po jej przeczytaniu. Ryje w głowie jak w kamieniu.

🔥We „Wrzasku” wszystko się zgadza. Bohaterowie są tak wyraziści, tak poturbowani życiem i tak prawdziwi, że ma się ochotę prześledzić ich losy od chwili poczęcia.
🔥Ilość wątków w powieści tworzy wyborne danie, gdzie wszystko jest na swoim miejscu. Nie musisz czytać tej powieści z notesem w dłoni, bo bez robienia notatek się biedaku zgubisz. Jest idealnie i w sam raz.
🔥Zabawne teksty i gagi są unikalnym dopełnieniem całości i zdziwiło mnie, jak współgrają z mroczną stroną kart powieści. W wielu momentach śmiałem się w głos.
🔥No i w zakończenie. Moment, po którym czujemy albo niedosyt, albo spełnienie. Tu dostaniecie jedno i drugie - w idealnej relacji ze sobą. Domkniecie wątki, połączycie kropki, odpowiecie na pytania, a jednocześnie nic się nie skończy 😉 I będzie Wam z tym wybornie.

Polecam również kontynuację przygód Larysy i Brunona, czyli powieści "Histeria" i "Amok".