Najgorszy dom recenzja

Przeszłość ma kształt domu, do którego czasem wpada nieostrożna myśl. Wspomnienia uginają się niczym kartonowe ściany od nadmiaru obrazów. Dom rodzinny to bliskość, wspólne posiłki, dziesiątki słów, setki uśmiechów i tysiące wzruszeń. Niestety nie każdy otrzymuje takie chwile. Obraz szczęścia zapada się jak domek z kart. Naznacza człowieka i pozostaje na zawsze. Doświadczenia domu rodzinnego należą do pierwotnych i fundamentalnych dla całego życia. W nim wszystko się zaczyna i niekiedy kończy.

Łucja po latach powraca do rodzinnej miejscowości, by odnaleźć zaginioną siostrę. Wspomnienia wracają ze zdwojoną siłą, a informacja o śmierci nastolatki szokuje. Kobieta zrobi wszystko, by oczyścić dobre imię dziewczyny i poznać prawdę. Będzie musiała zmierzyć się z bolesną przeszłością.

@majcher_magdalena w przejmujący sposób ukazuje portret przemocy w rodzinie i samotność żyjącej w niej ofiar. Bezlitosne studium zła uśpionego w zaciszu domowego ogniska. Niepokojąco i mrocznie odsłania najgłębiej skrywane tajemnice, o których nikt nie chce mówić. Trudna, mocna historia, gdzie bohaterem może być każdy z nas. Krzywdy, które potrafią zniszczyć nawet najsilniejszą osobę. Obsesyjne myśli brzmią groźnie i budzą silne emocje. Wirują w umyśle.

Każdy zmaga się tu z jakimiś problemami wstydem, strachem. Nieprzemyślane wybory i błędne decyzje prowadzą do nieszczęść. Niektóre można naprawić, ale te dotyczące kluczowych spraw życia są nie do naprawienia i dlatego ich konsekwencje są tak bolesne. Kiedy spoglądasz w otchłań, ona również patrzy na Ciebie. Ukryte strachy wypełzają nieoczekiwanie.

Autorka odkrywa przed nami skrawki człowieczej duszy, stopniowo ukazując emocje.
Można uciekać przez całe życie, ale zawsze, gdzie się nie zatrzymasz, dopadnie Cię życie. Codzienne doświadczenia pokazują, że pomimo własnej woli i starań często czujemy bezradność wobec tego co niewiadome.

Lęki z dzieciństwa aktualizują się w dorosłym życiu, a przeszłość wkracza w teraźniejszość. Życiowe komplikacje wzmagają cierpienie i utrwalają mechanizmy obronne, które za cenę ucieczki przed prawdą utrzymują w błędnym kole przeznaczenia. Odbierają szansę na zabliźnienie ran.
Czytajcie! Gorąco polecam.