Najdalsza podróż recenzja

''Najdalsza podróż'' autorstwa Constanze Köpp, powstała, dzięki rozmowom autorki z małą córeczką i wizytom w hospicjum dla dzieci. Będąc dzieckiem zadajemy wiele pytań, a gdy dorośli nie chcą odpowiedzieć nam, lub odpowiadają wymijająco, jesteśmy bardziej ciekawi. Tematem trudnym dla wszystkich, niezrozumiałym dla dzieci jest śmierć. To o niej rodzice nie chcą nam nic powiedzieć, uważają, że jesteśmy za młodzi na taką rozmowę. Ale czy aby na pewno?

Główną bohaterką jest dziewczynka o imieniu Franny, która choruje na nieuleczalną chorobę. Opowieść opowiedziana jest, kiedy Franny przebywa w niebie, jak przypomina sobie swoje życie na ziemi. Dziewczynka wspomina jak walczyła z chorobą, jak dojrzewała, jak poznawała co to jest śmierć, jaką miała wspaniałą przyjaciółkę i rodzinę. Będąc w niebie widzi Klarę, swoją ukochaną koleżankę, rodziców oraz siostrę. Bohaterka zadaje dużo pytań, jednak nie na wszystkie uzyskuje odpowiedź...

Książka wzrusza czytelnika i zachęca do refleksji nad trudnymi pytaniami dotyczącymi wiary, duszy, nadziei. Przeszłość przeplata się z teraźniejszością. Główna bohaterka będąc nastolatką wiedziała dużo więcej niż jej rówieśnicy, była bardziej dojrzalsza, bo wiedziała, że pewnego dnia umrze i korzystała z życia jak tylko mogła. Dzięki temu wszystko przeżywała głębiej, cieszyła się z każdej chwili każdego dnia. Opowieść ta daje nam nadzieję, ponieważ niebo opisane przez Franny to dom, gdzie nie ma zła.
''Najdalsza podróż'' sprawi, że przestaniemy milczeć o sprawach trudnych, a rodzicom doda odwagi w rozmowie z dziećmi. Polecam tę książkę wszystkim, bo mimo że jest smutna, nie wywoła u nas łez spływających po policzkach. Książka ta da nam do myślenia, na pewno. Polecam!