Nadzieja powraca recenzja

Dzięki uprzejmości Wydawnictwa Nie Powiem miałam możliwość przeczytania najnowszej książki Jadwigi Buczak „Nadzieja powraca”. Jest to trzecia książka autorki z Nadieżdą Hope w roli głównej. Kryminał z wątkami komediowymi.
Główna bohaterka Nadieżda Hope przypadkiem wplątuje się w śledztwo prowadzone przez policję, gdy znajduje narzędzie zbrodni. Skutkuje to zostaniem główną podejrzaną oraz rozpoczęciem śledztwa na własną rękę.
Kobieta wraz z przyjaciółkami rozpoczynają akcję mającą na celu uzyskanie odpowiedzi na nurtujące je pytania. Ciekawość oraz niezwykła zdolność do znajdowania się w miejscach istotnych dla sprawy, pozwalają jej pomóc policji rozwiązać zagadkę zbrodni.
Niespodziewana broń i liczba ofiar, które są w sprawie komplikuje policji obraz. Tym bardziej że wszędzie wydaje się pojawiać główna bohaterka, Nadzieja lub jej koleżanki.
Nadia, która osiąga sukcesy artystyczne i jest w stanie skutecznie bawić się w detektywa, ma dość niskie mniemanie o sobie, jeśli idzie o relacje romantyczne. Na szczęście potrafi dawać sobie drugą szansę na szczęście w związku.
Kolejny raz to grupa kobiet jest bardziej charakterna. Nadieżda Hope, malarka ze słabością do czekolady. Elwira Morska, wcześniej Elwira Rumianek-Sałacka, przyjaciółka Nadziei. Krystyna Nawrocka druga przyjaciółka malarki. Także dwie starsze panie — Eulalia Rumianek, zwana Lalą i Hanna Żabczyńska, tworzą grupę, która równie sprawnie i pomysłowo jest w stanie zebrać niezbędne informacje.
W rozwiązywaniu sprawy pomaga emerytowany już nadkomisarz Jaduch. Zaś znany pisarz Ksawery Sałacki, kolejny raz prosi się o kłopoty ze strony starszych pań. Mężczyźni w powieści są specyficzni — trochę niezgrabni w kontaktach z kobietami.
Historia zawarta w powieści rozgrywa się przez niespełna dwa tygodnie. W tym krótkim czasie wydarzenia toczą się wartkim nurtem. Akcja umiejscowiona została na terenie Budziwoja, jednej z dzielnic Rzeszowa.
Podsumowując :) „Nadzieja powraca” to inteligentna i zabawna powieść. Razem z bohaterami możemy rozwiązać zagadkę kryminalną. Uśmiechnąć się wyobrażając sobie sytuacje, w jakich się znajdują.
Czyta się ją szybciutko i do połknięcia jest w jeden wieczór. To książka dla wszystkich, którzy potrzebują się rozluźnić, a jednocześnie pragną trochę pogłówkować nad wątkiem kryminalnym. Polecam :)