Na zawsze Young recenzja

Na zawsze, Young autorstwa Joanny Mordak to dla mnie pierwsza książka tej autorki i muszę przyznać, że od pierwszych stron wciągnęła mnie w świat pełen emocji, subtelności i refleksji nad życiem, miłością i trudnościami, jakie napotyka się na drodze do szczęścia. Joanna Mordak stworzyła powieść, która jest jednocześnie wzruszającą historią miłosną i głębokim komentarzem społecznym dotyczącym uprzedzeń oraz wyzwań związanych z niepełnosprawnością.

Główna bohaterka, Livia Young, od urodzenia nie widzi, co stanowi znaczną część jej tożsamości, ale jednocześnie nie ogranicza jej w odkrywaniu świata, a zwłaszcza w miłości do sztuki. Mordak z niezwykłą wrażliwością pokazuje, jak Livia "widzi" świat innymi zmysłami – słuchem, dotykiem, węchem – co sprawia, że jej doświadczenia i sposób postrzegania rzeczywistości są unikalne. To, jak odbiera sztukę, jest fascynującą częścią książki. Livia, choć nie może zobaczyć obrazów, "maluje" je w swojej wyobraźni, kierując się opisami innych ludzi, dźwiękami otoczenia i emocjami, które wyczuwa w galeriach. Jej sposób odbioru sztuki jest bardziej głęboki niż zwykłe widzenie, co czyni ją postacią niezwykle ciekawą i wyjątkową.

Na jednym z wernisaży dziewczyna spotyka Alexa Weavera, utalentowanego i popularnego malarza młodego pokolenia, który od razu zwraca na nią uwagę. Alex, choć na pierwszy rzut oka wydaje się stereotypowym przystojnym artystą, okazuje się postacią dużo bardziej skomplikowaną. Fascynuje go nie tylko uroda Livii, ale przede wszystkim jej sposób odbierania świata. Dla niego to coś zupełnie nowego – dziewczyna, która nie widzi, ale odczuwa sztukę w sposób tak intensywny i osobisty, jak nikt inny.
Livia, zaskoczona zainteresowaniem Alexa, początkowo ma opory, by pozwolić mu się zbliżyć. Jej niepełnosprawność nie tylko wpływa na jej codzienne życie, ale jest też źródłem traumy. Poprzedni związek bohaterki skończył się tragicznie, ponieważ jej były partner wykorzystywał jej niepełnosprawność w haniebny sposób. To doświadczenie sprawiło, że Livia straciła zaufanie do ludzi i zbudowała wokół siebie mur ochronny. Artysta, zauroczony dziewczyną od pierwszego spotkania, stopniowo stara się zdobyć jej zaufanie, jednocześnie walcząc z jej lękami i przeszłością.

Jednym z najważniejszych elementów, które wyróżniają Na zawsze, Young, jest wprowadzenie tematów społecznych związanych z niepełnosprawnością i uprzedzeniami wobec osób, które różnią się od ogólnie przyjętych norm. Joanna Mordak w realistyczny i poruszający sposób pokazuje, z jakimi trudnościami musi mierzyć się Livia, zarówno w życiu osobistym, jak i zawodowym. Społeczne uprzedzenia, jakie napotyka na swojej drodze, są przedstawione nie tylko przez nieprzychylne komentarze ludzi z jej otoczenia, ale również przez reakcje bliskich Alexa, którzy nie rozumieją, jak popularny i utalentowany artysta może związać się z niewidomą kobietą.

Autorka umiejętnie ukazuje hipokryzję środowiska artystycznego, które z jednej strony wyraża podziw dla talentu Alexa, a z drugiej kwestionuje jego wybory życiowe ze względu na uprzedzenia wobec niepełnosprawności Livii. To nie tylko komentarz na temat braku zrozumienia dla osób z niepełnosprawnościami, ale także głębsza refleksja nad tym, jak stereotypy wpływają na nasze postrzeganie związków i ról społecznych.

Livia, choć nie widzi w dosłownym tego słowa znaczeniu, "widzi" więcej niż wielu ludzi z pełnym zmysłem wzroku. Jej wyczucie świata, empatia i sposób bycia są tym, co najbardziej fascynuje Alexa. Nie jest to jednak tylko historia o miłości i fascynacji, ale także o traumie, której doświadczała Livia w przeszłości, oraz o tym, jak powoli i ostrożnie odbudowuje swoje zaufanie do ludzi.

Ważnym elementem książki jest odniesienie do Małego Księcia Antoine’a de Saint-Exupéry’ego, który stanowi dla Livii symbol jej dzieciństwa i źródło filozoficznych przemyśleń na temat życia i relacji międzyludzkich. Motyw tej książki wprowadza do fabuły refleksyjność i głębię, a także pomaga Livii w radzeniu sobie z trudnymi decyzjami, jakie musi podejmować. Cytat z Małego Księcia: „Na zawsze ponosisz odpowiedzialność za to, co oswoiłeś” idealnie podsumowuje rozwijającą się relację między Livią a Alexem. To nie tylko romantyczna sentencja, ale także głęboka refleksja nad odpowiedzialnością za drugą osobę i budowaniem zaufania.

Joanna Mordak prowadzi narrację w sposób subtelny, ale jednocześnie pełen emocji. Jej styl pisania jest przystępny, a jednocześnie bogaty w szczegóły, które sprawiają, że czytelnik może zanurzyć się w świecie bohaterów. Autorka zręcznie balansuje między powolnym rozwijaniem relacji a wprowadzeniem trudnych tematów, co nadaje książce dodatkowej głębi.

Warto również zwrócić uwagę na wydanie książki. Jak wspomniałam wcześniej, jestem "sroką okładkową" i Na zawsze, Young zachwyciła mnie swoim wyglądem. Piękne malowane brzegi oraz elegancka okładka sprawiają, że książka jest nie tylko literacką, ale również estetyczną perełką, która wspaniale prezentuje się na półce.
Na zawsze, Young to głęboka opowieść o walce z traumami, budowaniu zaufania i przekraczaniu granic, jakie narzuca społeczeństwo. Autorka pokazuje, że miłość nie jest tylko emocjonalnym uniesieniem, ale także odpowiedzialnością, którą podejmujemy, kiedy zbliżamy się do drugiej osoby. Livia i Alex uczą się od siebie nawzajem, odkrywają swoje słabości i siły, a ich związek staje się dowodem na to, że prawdziwa miłość jest w stanie przezwyciężyć nawet najtrudniejsze przeszkody.