Na krawędzi prawdy recenzja

Kiedy przeczytałam tom pierwszy wiedziałam, że tom drugi będę musiała przeczytać. I jestem świeżo po lekturze. Co to były za emocje. Tom pierwszy był świetny, tom drugi choć ciut inny nie jest ani gorszy, ani lepszy. Cała historia dotyczy Letticii i Matteo, ale także możemy poznać historie z poprzedniego oczyma Letti i Matteo oraz jednocześnie zobaczyć jak potoczyły się losy Chiary i Sala.

Letticia to młoda dziewczyna, która jest córka policjanta. Porwana jako dziecko i wychowana przez porywacza jako córka, w wieku 12 lat była zmuszana do rzeczy, których nastolatka nie powinna ani oglądać alni tym bardziej w nich uczestniczyć. Jej koszmar kończy się gdy jako 17-latka ucieka, dowiedziawszy się o sobie prawdy. Dzięki temu udało jej się wrócić do prawdziwych rodziców, jednak jej życie nie będzie jak w bajce. Trauma jest za mocna. Pomaga też ojcu jak tajna agentka. Tak trafia na Matteo, który miał być jej kolejnym zadaniem. Ale coś poszło nie tak. Czy Letii wykona zadanie? C takiego się wydarzy?

Matteo to młody mężczyzna, który po śmierci rodziców czuje się odpowiedzialny za dwójkę młodszego rodzeństwa. Starała się zapewnić im dobre dzieciństwo, mimo że wychowali się w rodzinach zastępczych. To dla nich nawiązuje współprace z przestępcą Costą. Dlatego zainteresowała się nim policja. Kiedy poznaje Letii chce się wycofać ze współpracy. Przypadek sprawia, że w wypadku ginie siostra Matteo. Splot wydarzeń sprawia, że za jej śmierci zostaje posądzony Costa. Czy słusznie? Kto jest naprawę sprawdza? Czy był o wypadek, czy zamierzony cel? Splot nieoczekiwanych wydarzeń sprawie, że Matteo trafia do aresztu. Sądzi, że wydała go Letti. Czy słusznie to podejrzewa?

Fabuła jest dobrze przemyślana, tom drugi spójny z tomem pierwszym. Cała historia jest pisana z dwóch perspektyw Letti i Matteo. Uwielbiam taką formę. Dodatkowo mamy różna przestrzeń czasową. Są rozdziały , które opisują wydarzenie sprzed 12 lat, te kiedy Letti miała swoje zadanie i obecne. Taki zabieg pokazuje nam dokładnie odczucia bohaterów, a nie tylko opisuje ich wydarzenia. Dodatkowym plusem są wplecenia wydarzeń z poprzedniej części, które są nie tylko spójne ale i idealnie się komponują z historią z tej książki. Dzięki temu mamy niejako połączenie twej samej historii z dwóch różnych perspektyw: pierwsza to Chiara i Sal, a druga to Letti i Matteo. Mimo tego każda z historii jest zupełnie inna.

Bohaterowie są wyraźnie opisani, nie sposób ich nie polubić. Może nie każdego od początku da sie ale im więcej czytam i poznajemy faktów, tym więcej rozumiemy. Takimi negatywnymi postaciami na początku są ojciec Letti i Cesare, brat Matteo. Z czasem , gdy poznamy bliżej ich motywy działań zmieniamy o nich zdanie. Książka jest pełna emocji zarówno tych pozytywnym jak i tych negatywnych. Opisane wydarzenia są dramatyczne, emocjonalnie nas rozbijają. Historia, jaką przedstawiła nam autorka to historia, która okazuje nam siłę miłości, przyjaźni, rodziny. Jest w niej pełno kłamstw, zawirowań, bólu, zdrady, pragnienie zemsty, poczucia winy,wspomnień i tych dobrych i tych złych, emocji i miłości.

Zakończenie jest nam znane, bo poznaliśmy go poniekąd w tomie pierwszym. Jednak tu mamy rozbudowane i bardziej emocjonalne. Dodatkowym plusem jest epilog, który łączy obie książki. Jest zwieńczeniem całości. Poznajemy wydarzenie w odstępie kilku lat od tych, które poznaliśmy w tomie pierwszym i tych kończących tom drugi. Epilog zakończony happy endem dla obu par. Polecam