"Teraz już wiem na pewno, że tam na końcu tęczy czeka mnie szczęście."
Kolejna powieść Ceceli Ahern, która utrzymywała się dość długo na liście bestsellerów.
Autorka jest znana i kojarzona przede wszystkim z swoim debiutem z roku 2008 (P.s Kocham Cię), na podstawie, którego został nakręcony film.Jej książki odbijają się szerokim echem w działach literatury pięknej, niemalże każda jej książka zajmowała miejsce na liście bestsellerów i utrzymywała je dość długo.Cecelia Ahern posiada lekki, ciekawy, budzący emocje styl pisania przez co w ogóle nie nudzi ani nie męczy czytelnika. Każda jej powieść porusza różne tematy, które na końcu sprowadzają się i tak do jednego, czyli jak żyć,kochać i być szczęśliwym.
Autorka przedstawia nam wydarzenia na podstawie listów,e-miali, wiadomości na sekretarce telefonicznej, wiadomości z komunikatorów. Na początku książki poznajemy dwójkę przyjaciół, i poprzez kolejne rozdziały poznajemy ich życie od wczesnej młodości do późnej starości.Nasi bohaterowie walczą z przeciwieństwami jakie stają im na drodzę do ich wiecznej przyjaźni. Od wyprowadzki Alexa poprzez ciąże Rosie aż do ślubu Rosie później Alexa itd.
Autorka stawia nam od początku proste pytanie "Czy istnieje przyjaźń damsko-męska" jeśli Tak to jak ją zachować po starość. Jeśli nie to czy musi się ona zakończyć rozstaniem ?
W książkach Ceceli Ahern wszystko jest możliwe poza przewidzeniem zakończenia.Alex i Rosie mieszkają na tej samej ulicy, chodzą do tej samej szkoły mało tego nawet do tej samej klasy i zawsze razem otrzymują szlaban od Wielkonosej pani Casey.Ich przyjaźń zostaje wystawiona na próbę właśnie w dniu ósmych urodzin Alexa kiedy to Rosie nie zostaje zaproszona.Sytuacja szybko zostaje opanowana. Rosie w dniu swoich 16 urodzin trafia do szpitala na płukanie żołądka, którego przyczyną jest... Alex po wyprowadzce do innego stanu, aby kontynuować naukę w college nie ma czasu zjawić się na balu absolwentów w starej szkole, na którym Rosie zaszła w ciąże.Jej świat załamał się z dnia na dzień marzenia o pójściu do College i wymarzonej pracy w hotelu pryskają niemalże w jednej chwili .. chwili narodzin dziecka. Czy Rosie stanie na nogi ? Zdobędzie wymarzoną pracę ? utrzyma przyjaźń z Alexem ? tego wszystkiego dowiecie się "Na końcu tęczy"
Uważam, a bynajmniej nie znam książki, która by nawiązywała w jakiś sposób historią do opisanej wyżej książki.Jest to pierwsza książka Ceceli Ahern przetłumaczona na J.Polski a zarazem jej pierwszą. Sądzę, że książka była warta swojej ceny(była, gdyż nie można jej już kupić w księgarniach)wielu czytelników do niej wraca o czym świadczy brak książki w księgarniach,na aukcjach i niejedno krotnie długie kolejki w bibliotece.Oprawa książki nie powala nawet nie jest zachwycająca. Okładka miękka przez co szybko się gnie a mamy do czynienia z książką ok 500str. Szata graficzna w żaden sposób nie odzwierciedla "środka" książki. Chociaż zdaję sobie sprawę, że nie łatwo ukazać środek książki w tej pozycji. Jednak jej wydanie nie zachwyca i pozostawia wiele do życzenia.
Książka zachwyca czytelnika jasnością akcji, tym że poznajemy naszych bohaterów od najmłodszych lat co daje nam możliwość poznania ich głębiej i domyśleniu się niektórych decyzji. Na pewno fenomenalnie wypadło zakończenie książki o naszych głównych bohaterach. Minusem tej powieści jest powtarzająca się historia dzieci Rosie i Alexa.Ich dzieci zostają przyjaciółmi w latach szkolnych itd. Na szczęście ich historia kończy się kilka stron wcześniej co daje nam możliwość wczucia się w sytuacje ich rodziców i spokojnie zakończenie książki.Minusem może okazać się brak a raczej znikoma ilość dialogów wypowiedzianych twarzą w twarz a nie poprzez listy, jednak trza zauważyć, że jest to też plus, bo mimo takiego posunięcia książka nie męczy.
Moim zdaniem jest to jedna z lepszych a nawet najlepsza książka tej pisarki jak wyszła w przekładzie Polskim do 2009 r
Książka niemalże wciąga natychmiastowo i nie sposób się od niej oderwać.W ocenie jej stawiam pewne 10 punktów na 10 możliwych.