Zjazd absolwentów recenzja

Ostatnio przeczytałam "Zjazd absolwentów" i mam wrażenie, że mogłabym tutaj napisać tylko: Musso to Musso, klasa sama w sobie, i wszyscy, co przeczytali choć jedną jego książkę, powinni czuć się zachęceni.
.
Przed tą książką czytałam tylko "Apartament w Paryżu" i byłam nim całkowicie zauroczona, więc wierzcie lub nie, ale nie liczyłam na to, że "Zjazd absolwentów" będzie lepszy... I co? Był..
Zostałam zaskoczona i to wiele razy.
Najpierw kiedy już na samym początku dowiadujemy się kto jest zabójcą (co?), potem kiedy okazuje się, że ten "incydent" to tak naprawdę wierzchołek góry lodowej, a na końcu jestem w szoku i czuję się trochę oszukana, bo jak to tak.. niby się wszystko wyjaśniło, ale mam wrażenie, że ostatnie słowo, jeszcze nie zostało powiedziane.
Autor idealnie potrafi zmanipulować czytelnika, potrafi mu zasugerować coś i osaczyć, by uwierzył w perfekcyjne, wydealizowane kłamstwo.
Koniec końców i tak nie ma możliwości, by przed ostatnim rozdziałem dowiedzieć się, co bohater myślał, czym się kierował i dlaczego zrobił to, albo dlaczego tego nie zrobił. Nie zostajemy też, zarzuceni ogromem wiadomości, żeby potem się tylko nudzić i snuć domysły. Wszystko dzieje się w idealnym tempie, a my na spokojnie dowiadujemy się wszystkiego kartka za kartką, rozdział za rozdziałem.
Wiem, że G.Musso często wplata w nowe historie, bohaterów wcześniejszych jego powieści i tutaj też tak było. Niewielka dosłownie wzmianka, ale cieszy.
Czy polecam?
Oczywiście, że tak.
Może dlatego, że dopiero poznaje się z tym autorem i przeczytałam naprawdę mało jego historii, a może Musso jest taki dobry?
.
Dziękuję pięknie @wydawnictwoalbatros