Karaluchy recenzja

Drugi tom przygód policjanta z Oslo Harry'ego Hole. Nesbo nie jest dla mnie nieznanym pisarzem, bo już przeczytałam 5 tomów z Hole'em i 2 jego inne książki. Z doświadczenia jednak wiem, że Nesbo pisze coraz lepiej, więc co do tej powieści nie miałam zbyt dużych oczekiwań.

Harry Hole zostaje zesłany na tajną misję do Bangkoku, gdzie ma odkryć kto stoi za morderstwem norweskiego ambasadora. Hole zmaga się także z alkoholizmem (w pierwszej części tomu poznaliśmy prawdziwą przyczynę nałogu policjanta), do tego dochodzą jego problemy osobiste jak depresja ojca, trauma siostry po napaści i żałoba po ukochanej kobiecie. Hole jest twardy i jak siebie określa: "nie jest pełnokrwistym alkoholikiem, bo jak zdecyduje się nie pić, to przestaje". Jednak, niech nikogo nie zmyli nałóg, chłód i samotność Harry'ego, to inteligenty facet i nie spocznie dopóki nie pozna prawdy. (Wiem, że banał, ale te zdanie pasuje jak ulał).

W Bangkoku Hole poznaje mroczną stronę Tajlandii - tą w której prostytucja jest na porządku dziennym, a dzieci sprzedając gumy do żucia informują w ten sposób, że są "na sprzedaż".

Co jest przyczyną śmierci bliskiego przyjaciela norweskiego premiera? Możliwości jest wiele: mafia, pedofilia, zdrada, pieniądze.... To wszystko funduje Nesbo swoim czytelnikom w tejże powieści.

Powieść na początku była nudna, wręcz męcząca. Policjanci "stali w miejscu" przesłuchując wielu, a nie mając kompletnie nic. Książka rozkręciła się dopiero w drugiej połowie i później nabierała coraz większego tempa. Wielu podejrzanych, masa możliwości i kolejne ofiary.
Zakończenie, niestety przewidywalne.