Piękno i bestie. Niebezpieczne baśnie recenzja

Baśnie to historie, które znamy od dziecka – opowieści o miłości, przyjaźni, odwadze i sprawiedliwości, w których dobro zawsze triumfuje, a zło zostaje ukarane. Ale co, jeśli ktoś opowiedziałby je na nowo, zrywając z utartymi schematami i nadając im zupełnie inny, mroczny wydźwięk? Właśnie tym zajmuje się Soman Chainani w książce Piękno i Bestie, oferując czytelnikom dwanaście niezwykłych historii, w których nie znajdziecie tkliwych happy endów. Tu nie ma miejsca na baśniowe iluzje – pozostaje tylko brutalna prawda o świecie i ludziach.

To, co czyni tę książkę wyjątkową, to genialny pomysł na fabułę – reinterpretacja klasycznych baśni, które w tej odsłonie stają się bardziej surowe, dojrzałe i pełne emocji. Autor bawi się znanymi motywami, wywracając je do góry nogami, a jednocześnie oddając im sprawiedliwość poprzez ukazanie ich pierwotnego, często mrocznego charakteru. "Strzeżcie się rodziców, którzy pragną dziecka, aby uleczyć złamane serce." Czy aby na pewno bohaterowie, których znaliśmy od lat, zawsze byli tymi dobrymi? Czy szczęśliwe zakończenie rzeczywiście oznacza koniec cierpienia? Chainani pozostawia czytelnika z wieloma pytaniami, które nie dają o sobie zapomnieć.

Mimo że każda z historii jest stosunkowo krótka, bohaterowie są świetnie wykreowani. Wystarczy kilka stron, abyśmy zaczęli im kibicować, współczuć lub nawet się ich bać. Co więcej, niektóre postacie są tak intrygujące, że z przyjemnością przeczytałoby się o nich pełnowymiarową powieść. Przykładem jest historia Jasia i Małgosi – ta wersja baśni uderza w emocje wyjątkowo mocno. Motyw miłości i wsparcia rodzeństwa, przedstawiony w tej odsłonie, sprawia, że opowieść pozostaje w pamięci na długo.

Nie wszystkie historie skłaniają do głębokich przemyśleń, ale niektóre pozostawiają po sobie wyraźny ślad. Autor prowokuje do refleksji nad tym, jak zmieniały się baśnie na przestrzeni wieków, jakie role przypisuje się kobietom i mężczyznom w narracjach oraz czym tak naprawdę jest „magia” w naszym świecie. "Fasola, którą ludzie nazywali magiczną, chociaż jedyną magią, jakiej potrzebowała, była miłość." – to jedno zdanie doskonale oddaje esencję wielu historii zawartych w książce. Chainani odczarowuje bajkowe złudzenia, pokazując, że prawdziwe cuda nie wynikają z magii, lecz z ludzkich wyborów i uczuć.

Jednym z ważniejszych wątków poruszanych przez autora jest sposób, w jaki baśnie od wieków przedstawiały role płciowe. Kobiety często były ukazywane jako postacie bierne, czekające na ratunek lub muszące udowodnić swoją wartość poprzez cierpienie i poświęcenie. "Na tym właśnie opierają się baśnie. Dziewczyny muszą przejść próby, aby zdobyć serce mężczyzny; próby bólu i cierpienia, próby ognia, podczas gdy mężczyzna czeka po drugiej stronie płomieni, ziewając i drapiąc się po brzuchu." To gorzka refleksja nad tym, jak silnie zakorzenione są te wzorce – nie tylko w literaturze, ale i w prawdziwym życiu. Chainani subtelnie sugeruje, że choć czasy się zmieniły, wiele z tych schematów wciąż funkcjonuje w społeczeństwie. Dzisiaj kobiety mają więcej możliwości, ale wciąż muszą mierzyć się z oczekiwaniami dotyczącymi ich wyglądu, zachowania czy roli w rodzinie. Mężczyźni zaś często nie są uczeni wrażliwości i empatii, co skutkuje ich emocjonalnym dystansem. Autor zmusza do zastanowienia się, czy rzeczywiście udało nam się uwolnić od dawnych wzorców, czy może nadal tkwimy w ich cieniu.

Choć Piękno i Bestie bazuje na baśniach, zdecydowanie nie jest to książka dla małych dzieci. Ze względu na swój mroczny klimat, dramatyzm i dojrzałą tematykę, będzie idealnym wyborem dla nastolatków (12+) oraz dorosłych czytelników, którzy chcieliby na chwilę poczuć się jak duże dzieci – ale tym razem w świecie, który nie ukrywa swojej brutalności. Czy baśnie zawsze były sprawiedliwe? Czy kobiety naprawdę muszą przejść przez cierpienie, by zasłużyć na szczęście? Chainani w subtelny sposób zadaje te pytania, zmuszając do zastanowienia się nad rolami, jakie wciąż odgrywamy we współczesnym świecie.

Piękno i Bestie to książka, która zachwyca swoim pomysłem i doskonałym stylem narracji. Każda historia jest dopracowana, angażująca i budząca emocje – czasem niepokój, czasem wzruszenie, a czasem gniew na niesprawiedliwość świata. To zbiór baśni, które nie tylko bawią, ale też prowokują do myślenia. I choć nie każda historia pozostanie z czytelnikiem na dłużej, to niektóre z nich na pewno zapiszą się w pamięci. "Tego właśnie wszyscy pragniemy. Mieć dziedzictwo, które nas przeżyje. Zapisać swoje imię w powieściach."

Jeśli masz odwagę spojrzeć na baśnie w zupełnie nowy sposób – ta książka jest dla Ciebie.

"Rany na jego skórze goiły się z czasem, a wtedy pojawiały się nowe, na całym ciele. Był więźniem demona, który nigdy nie ujawnił swojej twarzy ani niczego nie chciał, nie targował się, nie domagał się ofiary ani okupu, pił tylko krew [...]"