Ślad recenzja

Czytelniczy wrzesień rozpoczynam od powieści "Ślad" autorstwa Przemysława Żarskiego. Ciemna okładka sugeruje nam, że zanurzymy się w mrocznych otchłaniach zbrodni. Opis na obwolucie wskazuje, że poczujemy nostalgię lat 90.

Wszystko rozpoczęło zaginięcie Sylwii Nowickiej. Dziewczyna nigdy nie wróciła ze studniówki. Po upływie lat ktoś przesyła kasetę VHS z nagraniem morderstwa. Kto i dlaczego zabił nastolatkę? Jaki jest cel ujawnienia tej zbrodni po latach? I dlaczego umierają pozornie niezwiązani ze sobą ludzie? Na to pytanie odpowiada Robert Kreft i jego zespół policjantów. Mamy dwóch bohaterów wiodących: Robert Kraft i Błażej Uryga. To policjanci, którzy oprócz problemów zawodowych borykają się z problemami osobistymi. Są fantastycznie opisani - to postacie z krwi i kości. Jednocześnie wzbudzają sympatię czytelników.

Mamy również innych bohaterów, którzy choć są w tle również zasługują na uznanie. Przemysław Żarski skrupulatnie przedstawił nam uczestników fabuły. Niewątpliwym atutem powieści są ciągłe zwroty akcji oraz lekki język. Czytając "Ślad" odczuwałam lęk. Morderca, który gra w chorą grę mógł skrywać się nieopodal mnie. Uważam, że takie uczucie strachu towarzyszy czytelnikowi tylko wówczas, gdy powieść jest naprawdę godna polecenia.

"Ślad" to pierwsza część serii powieści. I bardzo dobrze. Mimo iż cała książka 511 stron czyta się ją szybko. Czytelnik nie zmusza się do przekładania kolejnych kartek by poznać zakończenie. Czytelnik galopuje po kolejnych stronicach nie mogąc doczekać się rozwiązania. A ono potrafi zaskoczyć. Podoba mi się też fakt, że razem z bohaterami odkrywamy kolejne karty umożliwiające rozwiązanie zagadki zaginięcia nastolatki. I choć wiele faktów zostaje ujawnione na samym początku - czujemy ciągły niedosyt. To co nam się wydawało okazuje się kolejną ślepą uliczką.

Uważam, że Przemysław Żarski to autor z bardzo dużym potencjałem. Odkąd nie ma kolejnych tomów przygód Szackiego i brak nowych zbrodni, które tropi komisarz Mortka czułam pewien brak w literaturze kryminalnej. Uważam, że został on zapełniony.