Mr Addicted recenzja

Życie jakie prowadzi Sophie od momentu wypadku wydaje się być sielankowe. Wraz ze swoim chłopakiem i synkiem tworzą na pozór szczęśliwą rodzinę. Ale to właśnie tylko pozory. Coraz częstsze kłótnie, oddalenie od siebie, oraz uczucie pustki jakie odczuwa kobieta nie dają jej spokoju. Gdy na jej drodze staje Bryson Scott, mężczyzna którego nie pamięta, a zarazem sprawia, że czuje się bezpieczna, to demony z przeszłości ponownie gnieżdżą się w jej umyśle, przyjdzie jej podjąć bardzo ciężką decyzję. Zaryzykować i zaufać? Czy gdy coś pójdzie nie tak, będzie w stanie przetrwać kolejne rozczarowanie? Jak bardzo człowiek jest w stanie zmienić siebie i swoje upodobania?

Zdarzały Wam się takie sytuacje, gdzie baliście się sięgnąć po konstytucje jakiejś książki z obawy, co na Was tam czeka?
Ja miałam tak dokładnie przy tytule "Mr Addicted". Odkładałam książkę na bok, ze strachu że moje serce zostanie złamane. Chyba zbyt emocjonalnie podchodzę do tego co czytam.
Po pierwszym tomie miałam ogromne obawy jak historia Brysona i Sophie się potoczy. Zakończenie doprowadziło mnie do szału, i pomimo tego, że nie przepadałam za głównym bohaterem, wolałam jego niż Lucasa.
W drugim tomie jednak, Pan Scott zrobił na mnie bardzo dobre wrażenie, według mnie odkupił swoje winy, i w moich oczach zyskał szacunek. Byłam pełna podziwu jego determinacji w znalezieniu ukochanej, i tego, że nie poddawał się nawet, gdy inni tracili nadzieję. Właściwie kobieta również przeszła nie małą metamorfozę. Według mnie się zmieniła, ciężko mi jednak wytłumaczyć na czym ta zmiana dokładnie polegała. Jednak podczas lektury gołym okiem widać, jak trudną drogę przyszło im przejść by móc ponownie sobie zaufać.
Na stronach powieści autorka zamieściła również pewnego małego, cudownego chłopczyka, który wywoływał uśmiech na mojej twarzy. Odzwierciedliła idealną kopię jego ojca! Lepiej tego zrobić się nie dało.
Chociażbym chciała to nie mam się do czego doczepić. Książka jest obszerna, a mimo to strony uciekają jedna po drugiej i zanim czytelnik się obejrzy, dotrze do końca powieści. Takie książki się ceni, bo gdy czytelnik zostaje wręcz pochłonięty, jest to jednoznaczne z tym, że jest ona naprawdę bardzo dobra.