Mów o mnie ono recenzja

Dlaczego sięgnęłam po tę książkę?
Myślę, że z bardzo podobnego powodu, dla którego została napisana.
W poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie: dlaczego, wśród nastolatków jest tak dużo osób, które deklarują swoją przynależność do LGBTQ+, czy w wieku 11-13 lat ma się już świadomość swojej seksualności i skąd ta otwartość w mówieniu o niej? Krótko mówią: dlaczego współczesne dzieci szukają swojej płci?

Kilka lat temu moja nastoletnia córka zaczęła nową szkołę, High School (UK). W rozmowach na temat szkolnego życia opowiedziała mi o osobie niebinarnej, do której większość zwraca się they/them. Ta osoba nie czuje się ani chłopcem, ani dziewczynką.
Ale jak to? - zdziwiłam się, a ona zdziwiła się moim zdziwieniem. W jej szkole jest więcej queerowych dzieci, niż ja kiedykolwiek spotkałam lub spotkam w swoim życiu.
Dla mnie to nowość, dla niej codzienność.
Kiedy ja byłam w jej wieku (lata 90), nastolatki miały inne problemy. O seksualności się nie mówiło. W swoim środowisku nie znałam żadnej osoby LGBTQ+. Tematu nie było, czasem może głupie żarty.

Dlaczego, więc teraz jest tyle osób queer?
Ta książka jest odpowiedzią na to pytanie, aczkolwiek autorki skupiają się głównie na transpłciowości.
Czy znalazłam odpowiedzi? Częściowo tak, a częściowo pod wpływem lektury zbudowały się nowe. Na pewno uporządkowałam trochę terminologię i już lepiej sobie z nią radzę.
Czy jesteśmy świadkiem kolejnej rewolucji seksualnej?
Wciąż mam obawy, czy część z tych dzieci, nie podąża za "modą", która może sprawiać trudności, w faktycznym rozpoznaniu niebinarności. Zagubienie i poczucie osamotnienia we współczesnym świecie też tego nie ułatwia.
Jednego jestem pewna świat nie jest zero - jedynkowy i człowieka nie da się zaszufladkować. Nieważne jest to czy jesteś kobietą, czy mężczyzną, ale to, że jesteś człowiekiem.

Ja żyję w świecie dość otwartym na niebinarność, uczę się nowego świata, zadaję pytania, szukam odpowiedzi, ale w Polsce to wciąż droga pod górę.
""Polska sięgnęła homofobicznego dna" - tak aktywiści Kampanii Przeciw Homofobii skomentowali raport ILGA - Europe z 2022 roku. Coroczny raport prezentuję ranking państw europejskich i leżących na pograniczu Europy i Azji i dotyczy traktowania osób LGBTQ+. Nie liczy osób sprzyjających, tylko sprawdza prawodawstwo. Na sto możliwych do zdobycia punktów Polska uzyskała trzynaście, zajmując najgorsze miejsce wśród krajów Unii Europejskiej. Gorsze warunki życia oferują jedynie Białoruś, Rosja, Azerbejdżan, Armenia i Turcja."

"Mów o mnie ono" - to książka potrzebna w obecnych czasach, zwłaszcza rodzicom dorastających dzieci, ale nie tylko.
Podczas lektury miałam wrażenie, że autorki same szukają odpowiedzi na nurtujące je pytania i wciągają w to czytelnika.
Książka napisana jest w bardzo przystępny, otwarty sposób, bez presji i narzucania własnej opinii.
Odwołuje się do doświadczeń rodziców i osób nieheteronormatywnych, co w literaturze tego typu jest dużym plusem.