Morderstwo w zimowy dzień recenzja

„Morderstwo w zimowy dzień” Merryn Allingham towarzyszyło mi w ostatnich dniach sierpnia. Będąc jeszcze nad naszym morzem, gdzie słoneczko prażyło i słychać było skrzeczenie mew, z przyjemnością oddawałam się lekturom. Zachwycona pierwszym tomem z Florą Steele, postanowiłam sięgnąć po ciąg dalszy. Nie ma to, jak czytać o zimie w lecie. Zawsze to odrobina ochłody.




Fabuła jest bardzo zbliżona do swojej poprzedniczki. Mamy tajemnicze morderstwo znajomej Flory, która zaledwie kilka dni temu była w rodzinnym miasteczku na stypie. Policja podejrzewa samobójstwo- kobieta poślizgnęła się na molo i wpadła do wody. Jednak panna Steele wraz z przyjacielem, Jack'iem na własną rękę starają się poznać prawdę o tej dziwnej śmierci. Poszukują świadków, zadają pytania, węszą, a to bardzo się nie podoba pewnej osobie. Osobie, która postanawia najpierw ich zastraszyć, a potem...... W rezultacie okazuje się, że to małe miasteczko skrywa całe mnóstwo sekretów- mrocznych, a jego mieszkańcy wcale nie są tacy kryształowi.




Jak wcześniej duet Flory i Jack'a bardzo przypadł mi do gustu, tak tutaj zostali oni zbyt przerysowani. Niezwykle inteligentni, ambitni, zdeterminowani, by poznać prawdę, co w zahacza o nieodpowiedzialność, lekkomyślność i egoizm. Dlaczego? Oboje wzajemnie narażają siebie i innych na niebezpieczeństwo. Autorka pokazała ich jako tych, bez których nikt nie odnalazłby prawdziwego mordercy. Policja oczywiście bezmyślna, łatwowierna, leniwa. Ten aspekt zaczyna mnie już nudzić. Nawet sam pomysł na fabułę już nie wypada tak atrakcyjnie i intrygująco, akcja również nie zachwyca. Zazwyczaj jest monotonnie i bezbarwnie.

Głowni bohaterowie, choć nadal bardzo sympatyczni i tacy realni, to ich zachowania względem siebie przypominają krążenie kota wokół myszy. Oboje mają się ku sobie, ale wolą się oszukiwać i udawać, że nic takiego nie ma miejsca. Czy ta relacja się rozwinie? Możliwe, ale mam wrażenie, że potrwa to całe wieki i okaże się jedną wielką nudą.




W sumie to całość była dość przewidywalna, w tym i tożsamość zabójcy oraz zakończenie. Niemniej jednak lektura ta należy do grona tych, które czyta się błyskawicznie i lekko, a mimo to, już zamierzam poprzestać na tym etapie wspólnej znajomości z głównymi bohaterami.