Morderca znad Green River recenzja

"Seryjny morderca jest dosłownie uzależniony od zabijania (...) Zabijanie to dla nich remedium, a im bardziej zakorzeniony jest ich nałóg, tym więcej ofiar potrzebują, aby go karmić."

Bardzo, ale to BARDZO czekałam na kolejną książkę w tym stylu. Mam już historię Teda Bundy'ego napisaną przez Ann Rule. Teraz do kolekcji dołącza "Morderca znad Green River". Od lat fascynuje mnie tematyka seryjnych morderców. Nie widać tego po moim profilu bo niewiele jest wydawanych książek o tej tematyce. Jak już to zdarzają się kryminały lub thrillery, w których gdzieś tam między wierszami pojawią się dwa zdania na ten temat. Ja lubię konkrety z życia danego seryjniaka.

W tej książce dowiadujemy się bardzo dużo rzeczy o ofiarach Gary'ego Ridgway'a. Jak na moje trochę za dużo bo nastawiłam się na czytanie typowo o gościu z okładki i dogłębnym poznaniu go. Niestety książka składa się w około 60% z dokładnych opisów życia ofiar. Jasne, to byli ludzie, którzy zostali brutalnie zamordowani i wyrzuceni jak śmieci. To okrutne i nikogo nie miało prawa to spotkać. Jednak średnio interesuje mnie to, kim byli rodzice czy dziadkowie danej ofiary lub co studiowali zwłaszcza, że nijak miało to się do Modus Operandi Gary'ego. Co innego, gdyby te informacje miały jakieś kluczowe znaczenie. Niestety nie miały i mam wrażenie, że autorka chciała jak najszerzej rozbudować książkę. Czasami mniej znaczy więcej.

Kiedy historia dochodzi już tak konkretnie do postaci mordercy to robi się ciekawie. Grupa zadaniowa powołana do schwytania go, ma chłopa na wyciągnięcie ręki ale niestety, nie tym razem. Udaje mu się wyjść z tego całym. Śledczy nie wiedząc już co robić, chwytają się ostatniej deski ratunku... Pojawiają się w więzieniu na Florydzie by spotkać się twarzą w twarz z Tedem Bundym. Po co? Ten ma im pomóc zrozumieć ewentualne następne posunięcia mordercy. Kto lepiej go zrozumie jak nie inny seryjny morderca? Trzeba przyznać, że to było bystre i przyniosło pewne rezultaty. Ted był skory do pomocy bowiem czekał na wyrok śmierci, a każda pomoc z jego strony skutkowała przesunięciem wyroku.

Książka jako całość bardzo mi się spodobała. Zabrakło mi może zdjęć Gary'ego. Myślałam, że skoro w książce o Tedzie były zdjęcia samego Teda to tutaj też będą. Niestety nie, także nie nastawiajcie się na to. Za to na samym końcu są miniaturowe zdjęcia każdej z jego ofiar, a było ich 49. Do tylu się przyznał i tyle mu udowodniono choć twierdzi się, że mogło być ich znacznie więcej. Został schwytany po 19 latach. Tylko dzięki temu, że badania laboratoryjne weszły na wyższy poziom. Otóż zbadano ponownie jego spermę, którą znaleziono na kamieniach (wkładał je w pochwy ofiar), a że mieli już jego DNA w bazie to wszystko stało się jasne. Został skazany na 50-krotne dożywocie. Obecnie odbywa karę w więzieniu Walla Walla w Stanie Waszyngton.Polecam tę historię bo nie raz mrozi krew w żyłach.