Moja lewa joga recenzja

Wyruszając, w nieznaną mi do tej pory tajemniczą podróż wraz z Panią Pauliną Młynarską cieszę się, że mogę poznać jej twórczość i dostrzegać tego, co lubię najbardziej nowego, wnoszącego w poruszony główny znany temat, ale pomimo wszystko rozumiany inaczej.

Muszę przyznać autorce czytanej przeze mnie książce pt. '' Moja lewa joga'' Pani Paulinie Młynarskiej rację, gdyż zaznacza ona w niej wiele bardzo ważnych faktów w skonstruowanych przez nią rozdziałach dotyczące tematu jogi.

Chciałam podkreślić to, że opisując ważny temat w książce ma dla mnie znaczącą rolę jako odbiorcy ze względu na to, że ja przywiązuje największą uwagę do sposobu przekazu, doświadczenia, a szczególnie na język.

Pani Paulina Młynarska podkreśla, tak naprawdę czym jest dla niej joga, jaką rolę odgrywa w jej życiu, jak ona czuje się z nią, w momencie, kiedy ją doświadcza, spotykając się z uwagami nauczycielami jogi, uczestnikami jej spotkań, zwraca uwagę na swoich odbiorców, opinie innych osób, gdyż ona sama była świadkiem wielu przeżyć osobistych i chce, abyśmy odkrywając, krok po kroku tajniki jogi mogli, poznawać samych siebie tak po swojemu mając na względzie osoby, od których uczymy się na nowo w nią zagłębiać.

Z ogromnym zainteresowaniem czytałam każdy rozdział, w którym to Pani Paulina opisuje pozytywne strony, jak i również te negatywne życia prywatnego i zawodowego z użyciem języka prostego.

Mocnym atutem Pani Pauliny Młynarskiej jest otwartość, odwaga, za którą ją doceniam.

Nie każdy byłby w stanie podzielić się osobistą refleksją życiową i zainteresowaniami, które daje, poczucie spełnienia we własnym świecie poszukując, na nowo azylu i poczucia bycia sobą doznając po drodze wielu stoczonych niewygodnych walk i niepotrzebnych przeszkód.

Dzięki Pani Paulinie zrozumiałam, czym jest tak naprawdę joga, co znaczy słowo joga.

W książce tej zamieszczono zdjęcia prywatne autorki z jej podróży.

Bardzo mi się podobały zaznaczone w rozdziałach pogrubione uwagi znajdujące się obok znajdującego bocznego rysunku.

Autorka wspomina o trudnym dzieciństwie, karierze, rodzinie, o słowach znanych autorów tekstów piosenek śp. Pani Agnieszki Osieckiej oraz Pana Andrzeja Mogielnickiego.

Ujęły mnie osobiście zamieszczone w rozdziale: Odpuść, jak to łatwo powiedzieć! Słowa Modlitwy nauczyciela i ucznia:

Niech Siła Wyższa ochroni nas oboje, nauczyciela i ucznia.
Oboje cieszmy się wolnością, która nam błogosławi.
Odkrywamy tajemnice świętych pism,
nigdy nie zaznawszy nienawiści.
Pokój, pokój, pokój.

Warto przeczytać tę książkę.