Niegrzeczny szef recenzja

"Niegrzeczny szef" to króciutka powieść (opowiadanie?) od Whitney G., która liczby sobie około 100 stron. Książka jest rozszerzona do granic możliwości, np. niektóre mejle wymieniane pomiędzy główną bohaterką a jej przyjaciółką, zajmują osobne strony. Długość nie jest problemem dla dobrego pisarza, mnie to nawet skusiło do szybkiej lektury pomiędzy większymi tomiszczami, tylko właśnie jak to tutaj wszystko wyszło...

Tytułowy niegrzeczny szef jest właścicielem wydawnictwa nazwanego od jego nazwiska. Jest arogancki, egoistyczny, zaborczy i nie potrafi się zachować. Łatwo traci cierpliwość, jak już się odzywa, to z agresją w głosie i, biorąc pod uwagę obowiązki, które nakłada na główną bohaterkę, zajmuje się wyłącznie przebieraniem w drogie garnitury. Jest przy tym oczywiście niesamowicie seksowny i ma metrowego pytona w gatkach. Czy odbiorcom naprawdę mniej spodobałoby się, gdyby amant był dżentelmenem i zabiegał o bohaterkę w bardziej cywilizowany sposób? Z odrobiną szacunku chociażby? Czekałam, aż bohaterka odwróci się na pięcie, złoży wypowiedzenie, no zrobi cokolwiek mądrego, ale ona tylko jak słodka idiotka jeździ po jubilerach w poszukiwaniu dla niego zegarka z limitowanej edycji.

Relacja między bohaterami jest... a właściwie jej nie ma. Co jakiś czas któreś wtrąca, że czuje podniecenie, kiedy ta druga strona pojawia się na widoku, ale ja nie czuję w tym żadnej chemii. Sam seks, który pojawia się w historii dosyć późno mimo wszystko, jest szybki, opisy są poszatkowane, czytelnik nie ma czasu poczuć tego dreszczyku, na który się nastawia sięgając po erotyk. Ręka, która w jednym zdaniu jest w jednym miejscu, nagle znajduje się gdzie indziej, postać klęcząc przy biurku, jest w stanie sięgnąć na jego drugą stronę - no ciężko sobie wyobrazić takie wygibasy.

Wiem, że miałam do czynienia z literaturą erotyczną, przy takim gatunku trzeba trochę zmienić sposób oceniania. Podobał mi się ogólny zamysł romansu w biurze i może gdyby wyciąć z tego irytujące elementy, to wyszłaby niezła historia. Polecam fanom gatunku, którzy chcą poświęcić jeden wieczór na niezobowiązującą przygodę.