Ognisty pocałunek recenzja

Siedemnastoletnia Layla chciałaby być normalna, jednak jej pocałunek zabija wszystko, co posiada duszę.
Jako półdemon i półgargulec Layla posiada niespotykane umiejętności. Wychowywana wśród strażników-gargulców – których zadaniem jest polowanie na demony i dbanie o bezpieczeństwo ludzi – Layla próbuje się dopasować, choć oznacza to ukrywanie swojej mrocznej strony przed tymi, których kocha.
Już od jakiegoś czasu zbierałam się do zapoznania się z twórczością Jennifer Armentrout. Chciałam dowiedzieć się, czy jej książki też spodobają mi się tak bardzo jak innym. Na pierwszą wybrałam “Ognisty pocałunek”, czyli początek serii Dark Elements. Po opisie wiedziałam już czego się spodziewać i moje wymagania nie były zbyt wygórowane. O dziwo, było lepiej niż myślałam. Książka bardzo mnie wciągnęła i przeczytałam ją dość szybko. Nie znaczy to jednak, że mi się bardzo podobała. Cały zamysł ze światem był całkiem ciekawy, jednak reszta już nie do końca. Główna bohaterka była dla mnie typową naiwną, głupiutką dziewczyną. Trójkąt miłosny był w pewnym aspekcie całkiem ciekawy, patrząc na jej “przypadłość” z pocałunkiem, jednak nie sprawił, że mogłabym się w niego bardziej zaangażować. Mimo to, wydaję mi się, że główny villian to chyba największy minus. Jego główna motywacja i cel wydała mi się okropnie głupia i w wielu miejscach nielogiczna. Największym plusem i słoneczkiem tej książki był dla mnie zdecydowanie Zayne, wydaję mi się, że tylko dla niego będę czytać tę serię dalej, by zacząć spin off z nim w roli głównej. Żeby nie było, że tylko krytykuję, książka ma również swoje dobre strony. Podobał mi się jej humor, żarty Rotha totalnie do mnie trafiały i nieraz wywoływały uśmiech. I tak jak wspomniałam wcześniej, potrafi wciągnąć. Ma w sobie jednak to coś, co sprawia, że chcesz czytać dalej. Mimo nielogicznych błędów i scen wywołujących lekki cringe, naprawdę dobrze się bawiłam.
Książkę czytało mi się dobrze, jednak nie mogę ukryć, że sama w sobie nie jest dobra. Jeśli szukacie czegoś lekkiego to polecam, ale osobiście uważam, że nie znajdziecie w niej jakiejś świetnej fantastyki.