Mroczny układ recenzja

Przyznaję, to moje randez-vous z Dawidem Waszakiem, dałam się porwać do Jarocina, które dotychczas kojarzyło mi się tylko z festiwalowym klimatem. Teraz jednak spojrzę na nie zupełnie inaczej. Jarocin to miasto świetnego thrillera.



Bohaterem jest Kacper, były wychowanek domu dziecka usytuowanego niedaleko Jarocina. Wraca w rodzinne strony, by zacząć wszystko od nowa. Przy okazji zostaje uwikłany w niebezpieczny ciąg wydarzeń, dlatego musi się zmierzyć nie tylko z teraźniejszością, ale przede wszystkim z wydarzeniami z przeszłości.

To, co sprawia, że od książki nie możemy się oderwać to KLIMAT. I ten klimat autor buduje idealnie, cegiełka po cegiełce. Dla mnie jest to ogromny atut tej powieści - jest odpowiednia porcja napięcia, jest tajemnica, dostajemy szczątkowe informacje do jej rozwiązania.
Co jeszcze mi się spodobało - realizm powieści. Kacpra lubimy. To zwykły szary człowieczek, który nagle zostaje wplątany w sieć intryg i niebezpiecznych wydarzeń. I zachowuje się czasem irracjonalnie, ponoszą go emocje, popełnia błędy, czasem błądzi po omacku. To nie jest detektyw lub jakiś tam niezniszczalny Jean-Claude Van Damme, to najzwyklejszy Kowalski.

"Ludzie są głupi, nie będą dociekali prawdy. Wystarczy, że usłyszeli coś w mediach, a stało się to dla nich świętą prawdą".

To jest powieść z kategorii tych, od których nie można się oderwać. Fajnie trzyma w napięciu, jednak coś nie zgrało z zakończeniem, być może jest to celowy zabieg i autor zostawił sobie otwartą furtkę, by móc kontynuować tą historię, jeśli tak - to spoko. Jeśli nie, to trochę taki Cliffhanger ;) W końcu "Mroczny układ", to - jak się dowiedziałam w trakcie czytania książki - druga część Cyklu Jarocińskiego.Mimo to, bez znajomości pierwszej części, śmiało można czytać i się nie pogubić. Mi osobiście podobała się ta historia, daję mocne 8/10.