Bezczelna recenzja

Przyznawać się, kto był w szkole grzeczny, a kto często odwiedzał dywanik u dyrektorki? Jeśli o mnie chodzi, to ja byłam baaardzo grzeczna :D przez pierwsze dwa miesiące :P może i na dywaniku nie lądowałam, ale swoje różki lubiłam pokazywać :p

Kinga to młoda dziewczyna, która tak jak większość nastolatek, ma swoje racje, lubi się wyróżniać, choćby kolorem swoich włosów czy stylem ubierania. Nie przysparza jej to niestety sympatii ze strony grona pedagogicznego, wręcz przeciwnie, jest obrażana przez nauczycielki, często oczywiście niesłusznie. Ja to miałam wrażenie, że te flądry się na nią specjalnie uwzięły… Dobrze, że chociaż dyrektor umiał okazać cząstkę zrozumienia, za co Kinga była nieraz mu dozgonnie wdzięczna.

Historia jest podzielona na dwa etapy życia dziewczyny. Pierwszy z nich to właśnie czasy szkolne – pierwsze miłości, zawody miłosne, wspólne spędzanie czasu z przyjaciółmi, no i oczywiście – ON – ten jedyny ;) ( myślę, że każdy z nas miał „tego jedynego/ tą jedyną” w liceum, co? :P ). Drugi etap życia to oczywiście już dorosłość. Kinga prowadzi bloga, w którym opisuje swoje przemyślenia odnośnie mężczyzn i portali randkowych. Dziewczyna postanawia poumawiać się na randki, a potem nagrać swoje „wrażenia” na blogu. Nawet fajny pomysł, prawda?

Bardzo fajnie było wrócić myślami do czasów młodości. I to prawda, odnalazłam cząstkę siebie w Kindze. Czytając niektóre momenty, miałam wrażenie, jakbym czytała o sobie z tamtych lat, co było naprawdę genialne. Autorka w świetny sposób opisywała myśli głównej bohaterki, ale i też jej rozterki. Najbardziej intrygowała mnie jej relacja z rodzicami, bo od samego początku non stop zastanawiałam się, kim jest Bestia i co takiego zrobiła. Oczywiście swoje czarne myśli w głowie już miałam (ewidentnie za dużo thrillerów) ;)

Podobała mi się też relacja między Kingą i Marcelem. Jak to wszystko między nimi powolutku się rodziło. No kurde, aż sama siedziałam i wspominałam moją pierwszą licealną miłość :P ahh te sentymenty.. Ale żeby tego było mało, druga część książki – ta dotycząca randek z osobami z portali randkowych, to też coś, co i ja sama przeżyłam! Dlatego czytanie jej było dla mnie niesamowitym skokiem do przeszłości…

I choć książka mi się podobała, zdarzały się momenty, kiedy mi się ona dłużyła, może przed nadmiar przemyśleń głównej bohaterki. Średnio też podeszły mi wpisy na bloga, bo większość rzeczy wydawało mi się tak oczywiste, że wręcz niepotrzebne (oczywiście jak dla mnie). Pomimo to, książka jest bardzo fajna i warta przeczytania. Jedyna rzecz, która mnie zezłościła, to zakończenie – no, ale żeby tak zrobić droga autorko??…zostawić czytelnika w takiej…niewiedzy? Jestem ogromnie ciekawa drugiego tomu, więc pozostaje mi na niego wyczekiwać! A i oczywiście książkę Wam polecam ;) uwierzcie mi – każda (każdy) z Was znajdzie w niej cząstkę siebie z młodzieńczych lat ;)