Miś zwany Paddington recenzja

Nowe, piękne wydanie cudownej książki, którą pokochały miliony dzieci i dorosłych na całym świecie. Choć miś liczy już ponad 60 lat, a jego przygody wybrzmiały w ponad 30 językach, utylitarny charakter lektury jest ponadczasowy.

Miś zwany Paddington jest pierwszym tomem serii przygód misia Paddingtona i chichot czytelniczej podróży sprawił, że dotąd go pomijałam. A ja brytyjską literaturę każdego gatunku kocham miłością bezwarunkową, bo słusznie sobie na to zapracowała lata temu.

Tymczasem z Mrocznego Zakątka Peru przybywa do stolicy Anglii niedźwiadek i staje samotnie na peronie stacji Paddington. U jego szyi delikatnie powiewa na londyńskim wietrze tabliczka z apelem "Proszę zaopiekować się tym niedźwiadkiem". Łamie to lód w sercach państwa Brown, którzy przygarniają zgubę. Na jedną noc...

Co wydarzy się potem? Czy miś o mądrym umyśle i wielkim sercu poradzi sobie w nowym świecie? Zważywszy, że jak dobroć wielka, tak wielki dar wpadania w tarapaty... A może ktoś mu pomoże?

Przygód miś będzie miał co niemiara. Z każdej z nich płynie morał i pewnego rodzaju głębia przemyśleń. Inaczej odbierają tę bajkę dzieci, inaczej dorośli. I choć Wydawca poleca misia Paddingtona szczególnie dzieciom od 4 lat, ja szczerze rekomenduję ją młodszym czytelnikom, a w zasadzie słuchaczom, którzy choć czasem podczas słuchowisk wykonują różne mniej i bardziej uzasadnione sytuacyjnie czynności, w dalszym rozwoju z całą pewnością nie pozostaną obojętne na bogactwo słownictwa płynące z tej książki. Dialogi są piękne, wyważone, kulturalne, jakby w ciele misia skrył się sędziwy mędrzec. Opisy emocji i reakcji misia zwracają uwagę na to, że każdy jest inny, a to jest dobre. Pojawia się wątek pieniędzy i dóbr materialnych- delikatna sugestia do pogłębienia tematu z najmłodszymi członkami rodzin lub otoczenia. Obecne są wątki dotyczące zasad, regulaminów i przestrzegania pewnych wymogów zachowania, a także dostosowania się do panujących w danym społeczeństwie reguł (to zaczyna się już przy okazji biletów w londyńskim metrze i zachowania tudzież). Miś Paddington pytany jest o własne zdanie (choć jest niedźwiedziem!), a więc każdy ma prawo do własnej opinii.

Mogłabym tak jeszcze chwilę powymieniać, ale wiadomo już chyba dokąd zmierzam. Miś zwany Paddington jest sztampowym przykładem książki, która oprócz wzbogacania słownictwa, pobudzania wyobraźni i ciekawości świata, wychowuje. Zawiera wiele uniwersalnych prawd i zaskakująco bezpośrednich spostrzeżeń na temat otaczającego świata. To nie jest książka tylko dla dzieci i infantylnych dorosłych. To jest dojrzała propozycja.

Książka została otrzymana z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl, dziękuję.