Za żywopłotem recenzja

"𝙺𝚝𝚘 𝚋𝚞𝚍𝚣𝚒 𝚍𝚞𝚌𝚑𝚢, 𝚗𝚒𝚎 𝚣𝚊ś𝚗𝚒𝚎 𝚜𝚙𝚘𝚔𝚘𝚓𝚗𝚒𝚎".

Trzech przyjaciół z dzieciństwa, w dorosłym życiu postanawia wspólnie założyć firmę. Przez wiele lat rozwijają ją zdobywając kolejne nagrody oraz poszerzając ofertę i rynki zbytu. Aż pewnego dnia jeden z nich ginie w wypadku. Drugi dwa miesiące później zostaje zamordowany w swoim biurze. A trzeci z nich, Miłosz – bohater książki – w szybkim procesie zostaje oskarżony o morderstwo przyjaciela i skazany przez sąd na 20 lat więzienia. Za dobre sprawowanie wychodzi z niego po 15 latach odsiadki i postanawia znaleźć winnych tego morderstwa, gdyż on cały czas twierdzi, że jest niewinny. Czy aby napewno?

Autorka zaprosiła mnie, bym podążał w ślad za Miłoszem, próbował zrozumieć jego położenie i stał się świadkiem jego emocji/przeżyć. Co czuje człowiek, który wychodzi z więzienia, gdzie za niewinność spędził tam 15 lat?

Miłosz potrzebował spokoju, chciał się ukryć, pobyć w samotności. Ale przede wszystkim chciał poznać odpowiedź na pytanie: DLACZEGO?

Od samego początku ta książka mnie zaciekawiła. Opis mnie zainspirował – chciałem od razu pomóc Miłoszowi w rozwiązaniu zagadki. Okładka mnie zaintrygowała – przez cały czas czytania książki zastanawiałem się nad jej znaczeniem. Wszystko na szczęście się wyjaśniło.

Czym stała się dla mnie ta książka? *Manifestem! Głosem o prawdę, która nie zawsze jest taka oczywista. "Podczas procesu prawda odważnie stanęła na barykadzie, prosząc o wysłuchanie, nawołując do rozsądku, ale wobec siły przeciwnika była bezbronna kropka poległa poniżona, zakrzyczana, a wreszcie Naznaczona piętnem kłamcy. Nie była w stanie się obronić. Wymiar sprawiedliwości pozostał na nią nieczuły".
*Przesłaniem! Głosem mówiącym o odpowiedzialności za własne czyny, nawet te z dalekiej przeszłości.

ZA ŻYWOPŁOTEM to debiut Autorki, który dał mi sporo informacji, jeszcze więcej emocji, i tyleż samo niewiadomych. Szukałem odpowiedzi na powracające pytania, analizowałem różne odpowiedzi. W pewnym momencie miałem nieodparte wrażenie, "że przeszłość osaczyła teraźniejszość". Autorka wodziła mnie za nos, by finalnie zaskoczyć – to lubię. Polecam! Czytajcie!