Uśmiech przeznaczenia. Tom 1 i 2 recenzja

Przeznaczenie dla jednych jest wyssaną z palca bajką, a inni w nie wierzą i przedstawiają stosowne argumenty, które mogą potwierdzić jego istnienie. W zasadzie może ono dotyczyć każdego zdarzenia, ale chyba najczęściej jest określane nim zapoznanie się dwóch osób, które swe życie spędzą już razem do końca swoich dni. Zaprzeczają temu osoby, które tak nie miały i nie należy im się w zasadzie dziwić.

Zarys fabuły

W książce spotykamy Gaję Nowacką architektkę, która spełnia się również, jako pisarka skrywająca się pod pseudonimem Tessa Ross. Kobieta wraca do swego dotychczasowego życia, po tym jak zmarł jej ojczym, którym się samotnie opiekowała przez niedługi okres. W międzyczasie znany biznesmen Oleg Dolny będący rozwodnikiem w przerwie podczas pracy wybiera się na kawę ze swym przyjacielem Maćkiem. Na miejscu dochodzi między nimi do pewnego zakładu, który ma sprawić, iż Oleg choć przez chwilę nie będzie już samotny. Mężczyzna natychmiastowo zrywa go, gdy w drzwiach staje Gaja, która z wzajemnością od razu skradła mu serce. Oboje za jakiś czas zrozumieją, że to było przeznaczenie. Kto i dlaczego zagraża bezpieczeństwu Gai? Jakim partnerem okaże się Oleg? Jakie wydarzenia te tragiczne, jak i radosne czekają bohaterów? O tym w książce „Uśmiech przeznaczenia” autorstwa Klaudii Max.

Uczucia

Autorka bardzo dokładnie rozbudowała sferę uczuciową głównych bohaterów przedstawiając z ich punktu widzenia to, co nimi kierowało i dlaczego podejmowali określone wybory. Jakość tychże fragmentów jest na wysokim poziomie i raczej trudno ją znaleźć u innych autorek. Za pomocą takiego zabiegu łatwiej nam się utożsamiać z Olegiem, bądź Gają i zrozumieć ich położenie. Myślę, że wiele czytelniczek poprze Gaję w jej postępowaniu, która czując się przeciętną zazdrościła urody byłej żonie Olega, co oczywiście on za każdym razem torpedował, twierdząc zupełnie inaczej. Tak samo panowie otrzymają przykład, jak należy dbać o swych bliskich, co zapewne wielu z nich to tylko potwierdzi. Przy tak rozbudowanym tekście chyba każdy będzie skłonny uwierzyć w przeznaczenie licząc na to, że i jego spotka, jeśli jeszcze tak się nie stało.

Podsumowanie

Książkę czytało mi się z przyjemnością, dzięki jej uczuciowej naturze i zarazem delikatności, której mocniejsze akcenty znajdują się pod koniec obu tomów, z których składa się pozycja w przypadku wersji papierowej. W tym wypadku mamy do czynienia z romansem erotycznym, a występujące w nim pikantne sceny na pewno przyciągną fanki gatunku. Każdy rozdział zaczyna się stroną z czarno-białymi różami, które również znajdują się na okładce. Kwiaty z niej nawiązują do koloru oczu bohaterów, a dzięki błyszczącym elementom na pewno sprawią, iż przyciągną wzrok potencjalnego odbiorcy. Gorąco polecam pozycję wszystkim pragnącym przeżyć tę wzruszającą historię, która może dotyczyć każdego z nas, a także tym, dla których przeznaczenie nie istnieje, bo być może po tej lekturze choć trochę w nie uwierzą.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję autorce Klaudii Max.