Więcej niż jedno życie recenzja

Ależ ja czekałam na kolejną część przygód Baśki Zajdy. Wiedziałam, że będzie bardzo dobrze, ale tego co dostałam to się nie spodziewałam. Często twierdzę, że są książki, które nie podlegają ocenie, a jeśli już to zasługują na najwyższą notę tak jak w tym przypadku. Autorka bardzo umiejętnie poprowadziła tak ważny i trudny temat jakim jest choroba dzieci. Dzieci bardzo często nieuleczalnie chorych. Możecie się tylko domyślać ile emocji wylewało się z kart tej książki.
Ten tytuł zaskoczył mnie już na samym początku i sprawił, że polubiłam Baśkę jeszcze bardziej. Otóż zbierała ona pieniądze na chorego synka swojej sąsiadki. Jej euforia udzieliła się także mnie, jednakże w beczce miodu zawsze musi znaleźć się przysłowiowa łyżka dziegciu i bezmiar krzywdy jaką zauważyła w szpitalu pediatrycznym była obezwładniająca.
Dodatkowo jak na autorkę przystało mamy wątek kryminalny, poprowadzony bardzo dobrze. Co tym razem się przydarzyło? W owym szpitalu ginie młoda lekarka docent Marta Kuc. Piękna, zamożna kobieta z ambicjami. Któż, więc bezceremonialnie odważył się skrócić to dobrze zapowiadające się życie i karierę? Czy pieniądze w obliczu śmierci mogą załatwić wszystko? Tak ten tytuł zdecydowanie jest pełen paradoksów.
Muszę także wspomnieć o pewnym młodym chłopcu, pacjencie onkologicznym Mikołaju, który jest nie tylko początkującym "szpitalnym youtuberem", ale także niezwykle dojrzałym jak na swój wiek i mądrym chłopcem.
Mogłabym wymieniać i wymieniać postaci, które wywarły na mnie wrażenie, ale tak naprawdę to miłość w obliczu śmierci była najwspanialszym paradoksalnie motywem, który mógł się tej książce przydarzyć. To właśnie ta nie łatwa, pełna wyrzeczeń miłość jest tu główną bohaterką.
Jeśli chodzi o minusy to relacja Baśki z Tomaszem Witkowskim nieco mnie irytowała głównie ze względu na Tomasza. Czy będzie dane im być razem? Czy Baśka wreszcie odnajdzie spokój i miłość?
Tego musicie dowiedzieć się sami.
Podsumowując: "Więcej niż jedno życie" to wielowymiarowy tytuł. Zachęcam do tego, aby grzebać w nim i doszukiwać się drugiego, czy nawet setnego dna. Może inaczej spojrzymy wtedy na rzeczywistość, w której żyjemy? Jestem szczęśliwa, że w tym roku już drugi raz mogłam wystawić książce najwyższą ocenę, a ta książka jak żadna inna na nią zasługuje.