Dama ze szmaragdami recenzja

Kontynuacja losów młodej arystokratki Madeline Hyde i kolejna zagadkowa śmierć. A to wszystko skąpane w fantastycznym klimacie retro.

Madeline próbuje jakoś ułożyć sobie życie po ostatnich tragicznych wydarzeniach. Postanawia skorzystać z zaproszenia swojej serdecznej przyjaciółki Claire, która zaprasza ją do posiadłości swojego narzeczonego, aby wspólnie spędziły trochę czasu przed hucznym weselem. Po przyjeździe do Dworu pod Cisami, rodowej posiadłości Verinderów, Madeline szybko zauważa niepokojący stan swojej przyjaciółki, jednak ma nadzieję, że związany jest on z przedślubnym stresem i długimi godzinami pozowania do portretu. Wszystko zmienia się pewnej burzowej nocy, kiedy to Claire umiera, a odpowiedzialna za to, wydaje się być... klątwa. Kolejny raz Madeline musi zmierzyć się ze śmiercią bliskiej osoby i pomóc rozwikłać tę zagadkę. Tym bardziej, że stary ród Verinderów wydaje się mieć wiele do ukrycia.

Pierwsza część z cyklu "Dam..." uwiodła mnie swoim tajemniczym, mrocznym stylem retro. W drugiej części autorka nadal idzie tym tropem, tylko zamiast wrzosowisk skąpanych we mgle, mamy ogromną tajemniczą posiadłość, w której ze ścian zerkają na Nas portrety przodków. Do tego rodzina Verinderów, stary ród z tradycjami, niezszarganą reputacją, która jest w stanie zatuszować każdy skandal, który mogłyby nadszarpnąć jej dobre imię. Przeklęte szmaragdy, tajemniczy portret, do którego pozowała Claire, i którego nikt nie mógł zobaczyć przed ukończeniem... to wszystko sprawia, że książka posiada ten wyjątkowy, tak charakterystyczny dla przełomu XIX i XX wieku klimat, który w powieściach Kuzawińskiej czytelnik czuje całym sobą.

Na pochwałę zasługuje również wątek kryminalny, który jest bardziej dopracowany i mniej oczywisty, niż był w części pierwszej. Intuicyjnie wyczuwamy, kto mógł chcieć śmierci młodej dziewczyny, jednak do samego końca motywy pozostają ukryte i przyznam, że nie jest łatwo je odkryć. Choć w dalszym ciągu uważam, że poszukiwacze twardego kryminału zawiodą się na tej pozycji.

Ja całkowicie przepadłam w tej serii i z chęcią wybrałabym się jeszcze w niejedną podróż do deszczowej wiktoriańskiej Anglii wraz z Madeline Hyde.