Wojenna miłość recenzja

Za egzemplarz do recenzji dziękuję WydawnictwoFilia

"Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. (...) Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma."

W czasach wojennej zawieruchy, gdy świat spowija całun śmierci, a ludzie zasypiają przy akompaniamencie wybuchów i wystrzałów, a także łez tych, którzy stracili rodziny, bliskich, dorobek całego życia, w czasach gdy traci się wiarę i nadzieję na lepsze jutro, gdy życie traci wartość, a śmierć za wolność ojczyzny, nie wydaje się tak straszna, to ona - miłość, zdaje się być jasnym promieniem przebijającym się przez mroki wojny, zdaje się być kołem ratunkowym, powodem dla którego chce się żyć.

Takiego cudu, który pomógł przetrwać okrucieństwa wojenne, doświadczyli bohaterowie debiutu literackiego Douga Golda, Bruce Murray i Josefine Lobnik.
Ona, bojowniczka ruchu oporu, on, jeniec wojenny. Spotykają się przypadkiem, gdy Josefine poszukując informacji o zaginionym bracie, udaje się do obozu jenieckiego, by tam przekazać pytanie z prośbą o pomoc, o jakiekolwiek informacje o bracie, spisane na wymiętym skrawku papieru, przekazane właśnie Bruce'owi przez druty ogrodzenia.

To przypadkowe spotkanie zapoczątkuje historię miłosną rodem z filmów Hollywood. A przecież ta historia wydarzyła się naprawdę !

"Wojenna miłość" jest połączeniem prawdy i fikcji, autor bazował na materiałach, które udało mu się zgromadzić, między innymi: artykułach, wycinkach prasowych, opowieściach rodziny Bruce'a i Josefine, a także listach, które pisali do siebie w trakcie i po wojnie, które stanowią najpiękniejszy i najmocniejszy dowód ich wielkiego, pięknego uczucia.

To czyste uczucie we wszechogarniającym brudzie wojny było jak powiew świeżości, jak zapach czystego, pachnącego pięknymi kwiatami powietrza, które przywróciło życie tam, gdzie swój triumf odnosiła śmierć.

"Wojenna miłość" to historia miłosna, która wzrusza, chwyta za serce, sprawia, że czytelnik kibicuje bohaterom, by odnaleźli się i byli razem mimo wszystko. To jedna z tych opowieści miłosnych, które zostaną z nami na długo, jak nie na zawsze.

"Wojna, niewola i potworności, jakie widział, zmieniły go. Jego spojrzenie na świat było teraz skażone mrokiem, który rzucał cień na wszystko. Pamiętał dobre czasy sprzed wojny, ale wydawały się niemożliwie odległe, bardziej jak wspomnienia z dzieciństwa, z czasów, które minęły i już nigdy nie wrócą."

Powieść ta to nie tylko opowieść o miłości, to obraz koszmaru wojny, obraz zniszczenia, kruchości życia, upadku człowieczeństwa, śmierci, trudu życia żołnierzy, ale i cywili w czasie wojny, jak i po jej zakończeniu. To obraz także dobra, które przetrwało mimo zła, które panoszyło się wszędzie, w postaci ludzi, którzy ratowali, pomagali, chronili, dostarczali jedzenie, lekarstwa, to wszyscy ci, którzy pozostali ludźmi mimo piekła wojny, które większość zmieniała w potwory.

"Wojenna miłość" to historia dwojga ludzi, których los przypadkowo zetknął w okupowanej przez Niemców Europie. Dzięki splotom zdarzeń, zbiegom okoliczności, które zdawałyby się niemożliwe, odnajdują siebie i ją - miłość, uczucie, które przetrwało wszystko.

Historię Bruce'a i Josefine poznajemy dwutorowo, z perspektywy Bruce'a i jego ukochanej. Rozdziały te przeplatają się ze sobą, pozwalając nam dogłębnie poznać historię tej wojennej miłości. Na uwagę zasługuje słowo od autora i aneks, przywołane na samym końcu książki, które stanowią swoiste podsumowanie losów naszych bohaterów, a także ukazują skąd autor czerpał materiały do swojej książki.

"Wojenna miłość" to przepiękna historia, którą polecam wszystkim, nie tylko romantykom.