"Soliści" recenzja

Gosia spontanicznie podejmuje decyzję o wyjeździe do Warszawy i wzięciu udziału w castingu do zespołu choreografa Petera Duke'a. I w tym momencie jej życie bardzo się zmienia - poznaje wiele osób, w tym jedną wyjątkową osobę - Tomasza. Jak bardzo namiesza on w jej życiu? Czy bohaterowie poczują coś do siebie? Czy Gosia odnajdzie w sobie na tyle siły, by walczyć o swoje?

Muszę przyznać, że na początku miałam do książki mieszane uczucia - nie do końca rozumiałam co się dzieje, byłam zniesmaczona niektórymi zachowaniami Tomasza, jednak później wszystko się zmieniło ;)
Zacznę od tańca - widać, że autorka zna się na tym, o czym pisze i świat taneczny nie jest jej obcy. Opisała go w dobry sposób, szczegółowy, sama poczułam się jak kilka lat temu, gdy tańczyłam na scenie. Taniec był opisany jako moment emocji, wyłączenia się ze świata i bardzo przypadło mi to do gustu.
Wątek miłosny także mi się spodobał! Ja ogólnie uwielbiam romanse, uwielbiam czytać o miłości, więc była to dla mnie sama przyjemność. Trudna była to relacja, ale dzięki temu prawdziwa. Były momenty pełne zrozumienia, były takie, gdy para się nie rozumiała, występowały różne niedopowiedzenia i problemy. Jednak oddanie Tomasza jest wspaniałe - walczył o ukochaną jak tylko mógł. Gosia tak samo - robiła wszystko, by być ze swoim wybrankiem. No naprawdę - momentami chciałabym być główną bohaterką.
A emocje... Przyznam, że popłakałam się kilka razy podczas czytania. W książce są opisane przepiękne momenty, nie można przejść obok nich obojętnie. Miałam ochotę też czasami okrzyczeć bohaterów przez ich głupotę - popełnili mnóstwo błędów, ale przecież każdy z nas też robi głupstwa i dzięki temu ta książka jest taka prawdziwa, życiowa!
Sceny łóżkowe w książce są takie hmm... delikatne, nienarzucające się, są opisane z uczuciem, dzięki czemu dobrze się o nich czyta.
Ja też polubiłam bardzo bohaterów - byli tacy wyraziści i czułam, jakbym od dawna ich znała. Jedyne, co w niektórych mi przeszkadzało to... polskie imiona! Naprawdę😂 Upewniłam się, że wolę zagraniczne imiona w książkach.
Jeszcze jedna rzecz rzuciła mi się w oczy - błędy interpunkcyjne - czasami przy zdaniu "Kocham Cię, Gosiu", "kocham Cię, Tomaszu" brakowało przecinka, a innym razem się pojawiał. Tak samo znalazło się kilka powtórzeń - co jakąś chwilę powtórzenie niektórych zdań (chociażby gdy bohaterowie wyznawali sobie miłość) i trochę mnie to męczyło. Ale to takie drobne niedogodności 😉
Książkę z całego serca polecam i czekam na następne części!