Naucz mnie kochać recenzja

,,Naucz mnie kochać" autorstwa M.B. Morgan, to piękna powieść nie tylko o miłości. Jest to książka na którą się nie tylko czeka, lecz czyta z zapartym tchem.
Historia dwójki głównych bohaterów Gaela Selemaniego i Mariny de Angelis wywarła na mnie ogromne wrażenie. Autorka książki w sposób niezwykły stworzyła nietypowy romans, nieoczywisty. Akcja całej powieści toczy się bardzo dynamicznie i jest bardzo emocjonalnie nacechowana. Sama główna bohaterka budziła z początku czytania tej powieści skrajne emocje. Była ona rozpieszczona, miała wszystko i niczego nie doceniała. Do wszystkiego, co chciała osiągnąć stosowała szantaż, gdy ktoś jej czegoś odmówił słowo zemsta stawało się czymś naturalnym. Mówiła o sobie często w trzeciej osobie. Natomiast drugi z głównych bohaterów Gael Selemani jest jej całkowitym przeciwieństwem i to nie tylko i wyłącznie pod względem cech zewnętrznych. Jego losy są trudne, kształcące w sposób brutalny, pełne bólu, cierpienia, lęku. Jednak pomimo to w głównym bohaterze nie ma złości i gniewu, jest żal. Potrafi doceniać co ma, cieszyć się tym, dąży do spełniania własnych marzeń. Wydaje się, że losy tej dwójki się nie połączą bądź, że będzie to typ cukierkowego love story. Nic z tych rzeczy!
Pani M.B. Morgan fantastycznie prowadzi narrację bohaterów, jak i akcję powieści. Nie raz zdarzyło mi się przy niej śmiać bądź wzruszyć. Porusza ważne problemy dziejące się na świecie. Ukazuje świat z punktu widzenia uchodźcy, który przeszedł przez ogromne piekło, by znaleźć się tam gdzie jest.
Nasza bohaterka nie obcuje w uczuciach natomiast, przy nim zmienia się jej punt widzenia. Wszystko jest dla niej nowe i obce. Nie przez wszystkich akceptowane są decyzje przez nią podejmowane, co też daje jej trudną szkołę życia w jej świecie. Przekonuje się na własnej skórze, co w życiu jest najważniejsze, co sprawia radość i czym jest prawdziwa miłość i uczucia jakie nią rządzą.
To opowieść o dwóch różnych światach bianconeri (biało-czarnych) barwach, o dążeniu do realizacji marzeń, niesienia pomocy innym, przemianie, zrozumieniu, głębszych uczuciach.

Książka M.B.Morgan to pozycja literacka, widocznie dojrzała, przemyślana co do każdego szczegółu. Bohaterzy wykreowani w powieści są zjawisko w każdym szczególe. Dynamiczne poprowadzenie fabuły, nacechowanie narracyjne, pełna akcja, trudne doświadczenia bohatera sprawiają, że czytelnik staje się ważny, przeżywa wszystko z każdą stroną coraz intensywniej. To historia, w która czytelnika pochłania od początku, do ostatniego zdania zapisanego na stronie.



To zdecydowanie najlepsza powieść romantyczna, jaką przeczytałam w tym roku. Gratuluję autorce wyczucia, wykreowania postaci, jak i tła tej powieści. Natomiast za egzemplarz chciałabym bardzo podziękować Klubowi Recenzenta nakanapie.pl oraz wydawnictwu AMARE.