Gdyby się nie wydarzyło recenzja

Jaką moc ma obietnica złożona w wieku nastoletnim, kontrakt spisany na kartce? Jedni zapomną, ale inni zatrzymają to wspomnienie głęboko w sercu. Bo kiedy zapalnikiem jakiegoś czynu jest miłość wszystko może być możliwe.

Prawie trzydziestoletnia Louisa Chambers ociera się o śmierć. Kiedy już traci nadzieję na uratowanie, na horyzoncie pojawia się łódź straży wybrzeża.
Cody Boggs. Mężczyzna, któremu ona złamała serce. Już nie był chłopcem, który obwiniał ją za śmierć ukochanego taty. Teraz,10 lat później, prezentował się całkiem inaczej. Jego twarz już nie uśmiechała się do niej, była idealną maską skrywającą wszelkie uczucia. Sam Cody był profesjonalistą w swoim fachu. Bez wahania wskoczył do wzburzonego oceanu, by ratować, jak mu się wydawało, nieznajomą kobietę.

Ta książka to obraz dwóch rodzin, które niegdyś nie wyobrażały sobie bez siebie życia. Niestety ich bezkresna, jak mogło się wydawać, przyjaźń miała swoją datę ważności. Pewna tragedia bezpowrotnie rozerwała nić łączącą czwórkę dorosłych i ich dzieci. Niejednokrotnie czytając tą historię moje oczy wypełniały się łzami. Zastanawiałam się, jak wiele w stanie znieść jest człowiek w obliczu tragedii, jak podnieść się po stracie, kiedy w mgnieniu oka tracisz jeden z filarów swojego życia. Było tutaj wiele tajemnic, i to właśnie dzięki nim Cody i Louisa mieli okazję być przy sobie. Nie mogę nie wspomnieć o wspaniałej postaci Mags. Kochałam tą kobietę! Jeśli będziecie czytać tą książkę przekonacie się, że była jednym z piękniej wykreowanych bohaterów. Z resztą, ta książka ma praktycznie same doskonałe postacie, pełne ciepła, zrozumienia. Większość z nich miała demony przeszłości, które często dochodziły do głosu, ale dzięki pomocy innych ludzi radzili sobie ze wszystkim.

"Gdyby się nie wydarzyło" to piękna powieść ukazująca moc miłości, nie tylko tej romantycznej, ale również takiej, którą możemy poczuć wobec kogoś, kto jest dla nas jak rodzina, choć nie łączą żadne więzy krwi. To historia o dobrym mężczyźnie, którego kochało całe miasteczko, a Bóg zabrał go przedwcześnie. To motyw przebaczenia, nie tylko innym, ale przede wszystkim sobie, bo bez tego dalej można tkwić w czarnej otchłani własnego umysłu. W końcu to piękny romans pokazujący, że prawdziwa miłość odnajdzie się wszędzie i przetrwa naprawdę trudne chwile.